Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Meddelanden och aktstycken - N. Jacobsson. Några aktstycken från arkivet i Herrnhut till belysande af grefve Zinzendorfs första förbindelser med Sverige och den svenska herrnhutismens uppkomst (forts. och slut från föreg. årg.)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
21 MEDDELANDEN Of’II AKTSTYCKEN
I. Polycarpus Müller till Andreas Winbom d. 19/7 1742.
(R. 19, 5, 8, B. Kopia H. A.)
Viro
Maxime Reverendo
et amplissimo
Dom[ino] M[agistro] Andreae Winbomio.
Theologiae Professori celeberrimo
S. P. D.
Polycarpus Müllems
Fratrum Morav[orum] Episcopus.
De gratia Iesu Christi per inclytam gentem Suecicam conspicua,
et de Tuo in ecclesiolam nostram honestissimo affectu, per literas
reverendi fratris nostri, Aruidi Gradini et per ipsum, ex itinere
reducera, certior factus, ut Tibi quoque, gentis tuae et academiae
lumini, innotescerem, sane optavi. Animum itaque et literarum
commercium his tibi amice offero, non quidem meam sed communis
inter fidei unius socios amoris et regni Christi amplificationis causam
me excitasse sancte testatus. Non Te, vir maxime Reverende,
re-pellent tot sparsa in ecclesiam fratrum nostrorum et in ipsos fratres
inquinamenta, quibus doctrinam nostram evangelicam, vel ecclesiae
coordinationem et disciplinam conspurcare tentarunt: Nosti enim
multos jam in coelo lucere, qui hic vel inter ipsos Christianos
ana-themata et jrspi([»7]{J.aTa fuerunt. Sed (Christo sit laus) quotquot
proximiores facti praesens Christi numen, ut veterum voce utar,
senserunt, alia omnia edocti ex Saulis interdum Pauli, ex inimicis
amici, evasere. Non ac si hoc nostrae virtutis sit, qui peccatorum
infimi sola Christi gratia sumus, quidquid sumus; sed quod Iesu
Christo placeat omnes suos coetus non tam argumentis, quam
prae-senti sua virtute animis aliorum approbare (1. Cor. XIV, 24. 25). Id
quidem nobis divino beneficio contigit, ut tota ecclesia vel Christi
amicis vel iis, qui Christum anxie et serio quaerunt, constet: inter
quos alia plane coordinatio, cura et educatio animarum, disciplina
et sanctimonii studium, locum invenit, quam ubi integri pagi aut
urbes ecclesia habentur, ex quibus pauci regeniti sunt; aut hane
gratiam serio flagitat. Sunt vero etiam non nulli apud nos in
ecclesia sed non sunt de ecclesia vel socii ejusdem: quotquot autem
ex animo sunt, ordinem et disciplinam sentiunt sibi utilissimam et
suavissimam. Imbecillitatem tamen suam, defectus non paucos, varia
quoque, in quibus erravimus, cum humilitate sentit quotidie ecclesiola
nostra: solius enim Domini est sponsam suam, quamvis animam et
veram ecclesiam sibi purgare et ornare, rugasque tollere ac
defor-mitates. Si quid in doctrina, ordine, praxi ac disciplina ecclesiae
purius, melius aut aptius, docetur, grati agnoscimus qui malumus
esse discipuli quam magistri, servire aliis quam imperare. De nostris
rebus quaedam descripte et explicate resciscere, ac fata et vias
Domini ecclesiae nostrae comperire, an de rebus vestris scribere et
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
