- Project Runeberg -  Kyrkohistorisk Årsskrift / Fyrtiofjärde årgången, 1944 /
137

(1900)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Undersökningar - Theodor van Haag S. J., Die apostolische Sukzession in Schweden - 8. Die Unionsverhandlungen mit Rom und die Frage der schwedischen Weihen

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

die apostolische sukzession in schweden

Ii/

des Königs ein, sang das Osterhochamt lateinisch und teilte die
Kommunion unter beiden Gestalten aus. Er fügte sich dem Willen
Johanns auch darin, dass er seine Frau nach Finnland fortschickte,
nach Possevinos Meinung allerdings »in speciem potius quam in
rem».14 Der König wünschte, einer der katholischen Priester solle
den exkommunizierten Martinus absolvieren. Er zürnte dem Pater
Laurentius Nicolai, weil dieser sich weigerte, den Hofkaplan
loszusprechen.15 Aber weder Laurentius noch ein anderer Priester konnte
sich dazu hergeben, da Martinus für eine Wiederaussöhnung mit der
Kirche nicht disponiert war. Unter diesen Umständen konnte
Warszewicki die Beichte des Königs nicht entgegennehmen,
umso-weniger als dieser sich nicht an die Abmachungen gehalten hatte,
die er im Jahre vorher mit Possevino getroffen hatte.18 Johann
seinerseits war froh, einen gültig geweihten Priester zur Verfügung zu
haben und nahm das Abendmahl auch ohne vorherige Absolution
durch Warszewicki. Auch in der Folge hielt er sich an Martinus,
der als Lutheraner galt.17 Auf Martinus bezieht sich die siebte Frage
der Responsiones Possevinos, ob man bei einem zum Luthertum
übergegangenen Priester kommunizieren dürfe, über dessen
Wiederaussöhnung mit der Kirche nichts bekannt sei.18 Wie nicht anders
zu erwarten, beantwortet Possevino die Frage mit Nein, ohne na-

14 Possevino, Annales. Arch. S. J. Opp NN 336, fol 240.

15 W. Good an Mercurian, Stockholm 14. Mai 1578. Arch. S. J. Opp NN
328, fol 63.

18 »Illud autem nobis ad maiorem dolorem accidit, quod proximo Paschate
ex manibus cuiusdam ministri Martini, qui dicitur aliquando catholice fuisse
educatus, sed postea factus est Apostata, communicauerit sub utraque specie
in missa quae lingua latina cantabatur . . . Miserat ad me significans se velle
vti opera mea in confessione facienda, sed tarnen ita ut ex manibus istius
Martini communicaret. Cpnatus sum ilium multis rationibus dehortari . . .
sed nihil efficere potuimus. Fecit id propterea, vt suis satisfaceret et
suspicio-nem, in quam se incurri putabat, a se auerteret. Postulauerat etiam aliquoties
vt Martinus iste Ecclesiae reconciliaretur, sed volebat id de piano fieri, absque
inquisitione et iuramento, nec tarnen vnquam ad me uenit idem Martinus.
Itaque et sine reconciliatione istius hominis et sine confessione communicavit.»
Warszewicki an Possevino, Swartsö 28. Mai 1579. Arch. Vat. Nunz. Germ.
92, fol io3v.

17 »da due anni in qua non s’è communicato dalle mani d’altri, che d’un
Martino vero Sacerdote, ma stato Luterano, et hora segue la dottrina del re.»
Possevino, 2. Gesandtschaftsbericht. Theiner U. B., S. 343.

18 Responsiones a. a. O., S. 291.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 14:12:13 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/kyrkohist/1944/0147.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free