Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
kolaniðan svarta!
Bygdasmogur um flagtökt hús,
har er myrkur og einki ljús,
fátt er fólk at darta.
Lógvin stendur í einum bláma,
glaðar á land við sjósöltum ráma,
runar í möli og sandi,
skelvur jörð og titra fjöll,
stendur við húsbrot bygdin öll —
tó, hvör eigir frægari landið?
Flaktist enn bergið — eg vildi ei býtt
við hesi stræti heimalandið mítt,
tí tað meg aldi til manna;
beyð tað mær enn striltan kost,
tað legði tó í meg ta brennandi ást
at sær, umfram hvört eitt annað.
Summarnáttin.
Summarnáttin blíða er um grønar líðir lögst, rurar alt í blund;
ánni loyvst ei frið at sova, hon má leika enn, streyma
hvöija stund,
dunandi hon fossar nátt sum ljósan dag,
útlögd má hon renna, skunda sær avstað,
aldrig frið, aldrig frið hon fær,
syrgjandi áin skvött á klettar slær.
Elvur elur blómurnar um áarbakka mín víða gjögnum dal,
spreingir gjögnum fjöll við lyst og ruddar götu sær gjögn-
um elvar sal,
brýtur berg og ger sær slóð at renna frítt,
fossar gjögnum fjallaskarð og streymar strítt;
hoyrir tú, hvat hann kvöður her?
aldrig hann møddist enn á síni ferð.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
