Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
°g bygdaslatur og oyggjasleygð
sum umfarasjúka gongur,
og mannsins virði verður sett
í klæðum og peningapungi,
hvört andligt virki verður mett
rætt sum ein fimmoyradungi. —
Eingin má rökka fram um annan,
granni kveitir við övund til grannan.
Tann, ið stígur úr fjöldini fram,
kann vænta sær bæði last og skamm;
511 vilja í hann slíta og bíta,
tí alt skal vera javnt og líka;
tað tó verður hildið gaman og teiti
at renna boð fyri hvort stórmannseiti.
Hvör fríur tanki tradkast undir fótum,
alt skal vera við gomlum lótum.
Hvort hogtsett mið verður drigið í mold.
Hvor sál skal vera sum gatað sáld.
Smáputl í krókum, klandur og trætni,
ósemja, illgruni, óvund og natni.
Tú smásinnis andi, várs framburðs spilla,
eg nevni teg Torgrím hin illa!
Hin lærdi skúlin í Føroyum.
Tað fyrsta vit hoyra Havnar latínskúla gitnan er í
ein-um kongaligum brævi, skrivað í Kolding tann 14. febr. 1547;
harí stendur, at keypmaður í Hamborg Thomas Koppen, ið
hevir oyggjarnar í »Ien«, skal geva 100 merkur í peningi til
skúlan í Havn. Havnarprestur var einasti lærari og hevir
lisið við næmingunum í tí elsta prestagarðinum, ið lá við
eystari vág; tí skúlastova var eingin. Presturin Hans Ras-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
