Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Men i den tid hekk vegen uppi bergi og svinga seg um-
kring ltrnggen. Elvi heiter Logen, og her er ho stor og
strid; for straks nordpaa renn Otta attaat, ho kjem fraa
Vaagaa og Lom. Daa bønderne kom aat denne kleivi,
stansa dei; rlet var tidleg dags. Men dei fann folk fyre seg.
Og hit kjem no folk ifraa alle leider. Det skulde vera
bønder utor seks prestegjeld i dalen: fraa Ringbu, Fron,
Lesja, Dovre, Vaagaa, og nokre fraa Lom. Daa alle kom
saman, var dei millom fire og fem hundrad mann. Dei
hadde ikkje stort anna enn øksar aa slaast med; mest alle
vaapn som var noko tess, var ute i krig. Og attpaa alt:
dei visste kje tal paa fienden dei skulde slaast imot.
Ordet hadde gjenge fyre skottarne og gjort deim tal-lause.
Alle hadde liøyrt um denne avbragslege heren; ingen visste
det som var sant. Det vart ei spaning so stor at ho leita
paa for mange; sume tok paa aa murra, at det fnnst ikkje
raad. Men daa gjorde dei ein lovnad: «No vilde dei
st an da der dei stod, um so alt vondt kom imot deim».
Ein bonde ifraa Ringbu heitte Per Randkleiv, han var
lensmann; han var komen der med ringbyggjerne og fro-
ningarne. Han og Lars IJaagaa fra Lesja tok styret. Ein
bonde til ifraa Ringbu, lian heitte Arne Gunnstad, var den
sterkaste av alle. Det gjeng store segner nm styrken hans.
Han hadde mest aa segja næst desse tvo. Det var ein or
Heiddalen heitte Kjell Fjordungrein. Heiddalen er ein lang
avdal, som gjeng jamsides med Sel og Vaagaa, og ein fjell-
rygg imillom. Kjell gjorde seg ferdig med dei andre og
vilde aat Kringom. Han liadde festannøy; det var gard-
gjenta paa Kruke, ho heitte Gudrid. Og ho tek ikring og
nid-bed han um aa vera heime. «Det berst fyre meg
at det vil gaa deg gale,» segjer ho. Han gav seg yver.
Men so fær ho hoyra um frua aat Sinklar og um det vesle
barnet som er med. Daa gloymer ho reint seg sjølv. Og
110 vert ho so viljog til aa sleppa han ifraa seg, at bo
Jlest alle: saagodtsom alle. — Noko tess: noget ved (gagn i).
— Avbragsleg: usedvanlig, uhorvelig, uhyre. — Spaning: spani-
ding. — Ringbyggjer og froningar: folk fra Ringebu og Fron.
— Nid-beda: bede haardt og traat. — Det berst fyre meg: jeg
aner.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
