Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Eg stend soin paa roti eit turka tre,
naar det er kvista og karta;
so flekkjer det borken og rotnar ned,
og ligg der soppa og svarta;
so gjeng det i mold som ein morken ved.
Ja dei som eg elska, dei doydde av,
den eine etter den annan.
Ilan gleda tok atter som gleda gav.
Men undcrlegt er for mannen
aa ganga som eg paa si eigi grav.
For sonalaus mann er einsamt og audt,
der vonlaus ban gjeng og veiknar.
Alt ligg ber ikring-um meg svart og snaudt
For bli kr ande blad eg bleiknar.
Eg fæler eit liv som for meg er daudt.
Og soli er kald, og maanen er varm:
— dei straalarne ei meg liover. —
Framfyre meg ser eg min likferds-karm,
og gamle minne meg kjøver,
og staven ei styrkjer min gamle arm.
I minste straaet eg snaavar i koll,
so valne er foterne mine.
Og tanken flyt burt som vatn i saald,
den eine og alle hine.
Og maten i munnen vert som til mold.
So ber eg paa son min med skjelv i kne
og dimmande anga taarut.
So firar i gravi eg beini ned,
og leser so fadervaaret.
So kjem eg snart etter i Herrens fred.
Aasmund Vinje.
ICarta: liugge av kviste knuterne. — Soppa: mngne. — Blikra:
bjcvrc, vifte. — Kjova: kvæle.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
