Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Og soin sneen falder i filler blote,
sner silderispen paa kinder rode.
Og det flammer ifra lys, plantet ned i salt,
over iver overalt.
Og kjær ringene damper med sin kaffekop oinkup,
og jenten truer gutten med en sildeklap.
Ja det sner fra oven og sner fra neden,
lik edderdun som vil lune reden
for de mennesker som bor mellem holmer graa
og som plasker med de smaa,
lik ærfugl i fjæren, halvt paa land og halvt paa sjo
— og stoler paa sin sild og sin sildasnø.
For læseboken av Jonas Dahl.
65. Ola fraa Valdres.
Han Ola fraa Valdres var guten sin, han;
for det skal eg dugeleg svara.
Der to var i mannen som gløste og brann,
og vide du saag honom fara.
Den guten ei gret,
men etter seg lét
eit minne som lenge vil vara.
Han var etter aldren baa raudleitt og stor,
og hard imot véret som heinen.
Som smaagut paa støylen han var med si mor,
og sprang der paa fjellet som reinen.
Og gjæta han laut
baa fenad og naut
og berrfottc springa i steinen.
Daa arven var liten — det var nok ei geit —
til teneste laut han seg feste;
so gjætte han fe, og med timber han sleit,
og handla, og vann paa det meste.
Og aaker ban braut,
og fiska og skaut,
og lagde seg pengar til beste.
Heden (eg. dansk): redet. — Glosa: gloda. — To: emne, stof.
Baa: baade. — Hein: brynesten, — Berrfotte er ental.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
