Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
:10 —
retten din. Gled deg i barneretten din. So skal
eg lova deg du vert ein solstraale du og.
Men eg er rædd ein ting: at me her i landet
hev heilt andre tankar um kristendomen. Her er
mange som trur kristendomen er myrk. Ja her er
ærlege kristne som heint fram trur: di inyrkare
dei kann sjaa, og di inyrkare dei kann spaa, og di
strengare og hardare dei dømer di betre kristne
er dei! So rangt liev ine teke det. Det kjem seg
av me hev levt for mykje paa skuggesida. Det er
naar kristendomen vantar sol, daa er del
kristendomen vert myrk og sur.
No vil eg ikkje nokon skal tru eg miskjenner
kristne som ser myrkt. Kg skynar det so godt.
Her er so mykje myrkt rundt ikring. Og her er
so mykje myrkt inni oss. Det er heilt upp
natur-legl at ein som tek livet aalvorleg kann koma til
aa sjaa myrkt. Og like vel segjer eg: det er stor
skam. Ein kristen skulde daa vita vegen til Kristus,
han som er ljoset, han som lyser upp i myrkaste
myrkret.
Den gamle bispefrua, fru Gislesen, skreiv ein
gong til ein ung kristen: kom i hug at alt det tunge
me hev aa strida med i kristenlivet, all tvil og
synd og sut og motgang, det høyrer Gud og oss
sjølve til og løynromet vaart; men alt det gode
Gud gjev oss, freden og gleda og trui og kjærleiken,
det høyrer medmenneskji vaare til. Du skynar
meiningi: ine hev ikkje lov til aa ladet tunge som
tyngjer oss ganga ut yver andre menneskje. Del
skal me ganga til Gud med. Og daa skulde del
merkelegt vera um ikkje han letta byrda for
oss, og gav oss noko godt i staden aa ganga til
lblk med.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
