Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
175
TRØSTHEIMGUTEN
Sonen på Trøstheim i Flå var til støls etter høy.
Då var det slik ståk inne i stølsbui at det var reint
tå lagi. Det var haugafolki som hadde dansemoro
der inne. Då Trøstheimguten hadde lesst på gjult
lasset og var reiug til å køyre avgarde heim, gjekk
han upp til bui, glytta på døri og ropa inn: «Ä, de
ha kje noko glea dikon te — de bli kje salige kor
som æ!» Då vart det brått slutt på dansen og stå-
ket, og i staden vart det gråt og töt — det var so
syrgjeleg sant sagt dette, totte alle. Da guten kom
heim att fortalde han dette til far sin. Gamlingen
- vart harm og sa han skulde fara radt og rae atten-
de til stølen og segja til haugafolket at det var
ikkje setande det han hadde sagt, det var ikkje
eit sant ord i det. Guten so gjorde — han gjekk
attende til stølen og fram til budøri, glytte på døri
og ropte inn: «De må ikkje ta åt dikon dæ e sa sist.
E berre laug». «Då va dæ verst at me ha sløkt
vermen!» svara dei inne i bui. Og det var jo leitt.
KITEL HØGSET
Kitel Høgset var frå Liagardane i Älsgjeld. Han
budde i ein plass under Høgset som kallast for
Kitelset den dag i dag er, men no er det heimstøl.
Kitel Høgset — eller Heggset’n som han kallast,
kunde kverve synet på folk.
Ein sundags morgon um sumaren gjekk han og
nokon andre ungdomar over Liaråsen — dei tenkte
seg til Torpo kyrkje, til messa der. Då dei var
komne ned åsen og ned under Uppheimsgrendi ved
ål Lya — tett attmed ein sver foss der — Høge-
foss, som velter seg ør og vill, gjekk Heggset’n ut
over eit høgt, bratt berg og lukt i fossen og vart
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
