Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
icietur ei dignitati, quam omnipotentis Dei providentia ad
honorem suum invenit mundoque misericorditer tribuit?
cuius filius — sicut Deus et homo indubitanter creditur —
ita summus sacerdos, caput omnium sacerdotum, ad
dexteram patris sedens et pro nobis semper interpellans,
habetur; qui saeculare regnum, unde filii saeculi tument,
despexit et ad sacerdotium crucis spontaneus venit. Quis
nesciat: reges et duces ab iis habuisse principium, qui,
Deum ignorantes, superbia, rapinis, perfidia, homicidiis,
postremo universis pene sceleribus, mundi principe
diabolo videlicet agitante, super pares, scilicet homines,
dominari caeca cupidine et intolerabili praesumptione
affectaverunt. Qui videlicet, dum sacerdotes Domini ad
vestigia sua inclinare contendunt, cui rectius comparentur
quam ei, qui est caput super omnes filios superbiae? qui
ipsum summum pontificem, sacerdotum caput, Altissimi
filium, temptans et omnia illi mundi regna promittens,
ait: Haec omnia tibi dabo, si procidens adoraveris me?
Quis dubitet: sacerdotes Christi regum et principum
om-niumque fidelium patres et magistros censeri. Nonne
miserabilis insaniae esse cognoscitur: si filius patrem,
discipulus magistrum sibi conetur subiugare, et iniquis
obligationibus illum suae potestati subicere, a quo credit
non solum in terra sed etiam in coelis se ligari posse et
solvi. Haec, sicut beatus Gregorius in epistola ad
Mauri-tium imperatorem directa commemorat, Constantinus
Magnus imperator, omnium regum et principum fere totius
orbis dominus, evidenter intelligens, in sancta Nycena
synodo post omnes episcopos ultimus residens, nullam
iudicii sententiam super eos dare praesumpsit; sed illos
etiam deos vocans, non suo debere subesse iudicio, verum
se ad illorum pendere arbitrium iudicavit. Supra dicto
quoque Anastasio imperatori praelibatus papa Gelasius
persuadens, ne ille intimatam suis sensibus veritatem
arbitraretur iniuriam, subintulit dicens: Duo sunt quippe,
imperator auguste, quibus principaliter mundus hic regitur,
auctoritas sacrata pontificum et regalis potestas; in quibus
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
