Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
conatus; propter quem ejus excessum, cum ipsum rediens
recognoverit, ab episcopatu remotus in monasterio diem
clausit extremum. Praeterea, cum nos Marcualdum et
omnes fautores ipsius, tam Theutonicos quam Latinos,
excommunicationis sententia saepius innodemus, et ipse non
solum fautor, sed auctor iniquitatis ejus exsistat, patet eum
excommunicationis sententiae subjacere. Praeterea, cum
notorium sit, ipsum juramentum fidelitatis puero
praestitisse, et nunc regnum Theutonicum et, quantum in eo est,
imperium occupasse, constat eum perjurii esse reum. Sed
objicitur, quod, si, quemadmodum superius est expressum,
juramentum illud illicitum reputemus, quomodo dicimus
eum esse reum perjurii et transgressorem praestiti
juramenti, quod dicitur non servandum? Sed respondetur,
quod, etsi juramentum illud illicitum fuerit, non tamen ab
eo temeritate propria resilire, sed nostram prius
debuisset consulere voluntatem, ad exemplum illius juramenti,
quod filii Israel Gabaonitis praestiterant; quod licet fuerit
per fraudem surreptum, non tamen sua temeritate
resili-erunt ab eo, sed Dominum consulere decreverunt.
Praeterea, cum omne, quod contra conscientiam fit, aedificet ad
gehennam, quia secundum apostolum omne, quod non est ex
fide, peccatum est, et idem Philippus super hoc negotio
taliter se excuset, quod regnum aliter nullatenus accepisset,
nisi nosset, quod illud invadere alii disponebant, patet
eum credidisse juramentum illud fuisse servandum et ex
eo, quod venit taliter contra illud, ejus esse conscientiam
vulneratam. Sic ergo videtur, quod licite nos
excommunicato et perjuro debeamus opponere et ejus conatibus
obviare. Quod ei nos opponere deceat, manifeste videtur
ex eo, quod, si, prout olim patri filius, sic nunc
immediate succederet frater fratri, videretur imperium ei non
ex electione conferri, sed ex successione deberi, et sic
efficeretur hereditarium quod debet esse gratuitum,
praesertim cum non solum Fredericus substituerit sibi filium,
sed Henricus etiam filium sibi voluerit subrogare, et per
hoc forsan in posterum abusio traheretur in usum. Quod
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
