Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
76
á nndan sólarnppkomnnni, en þoka lá yfir
jörð-inni, svo að ekkert sást. Eg gægðist svo
langt út nm gluggann sem eg gat, og hlustaði.
Loftið var kait og saggafult, og eg sá að eins
móta fyrir hallarveggjum þegar lengra drð
frá, af þvi þokan var svo dimm. Pegar eg
hafði staðið ait að hálfri stund við gluggann,
virtist mér eg heyra eitthvert þrusk úti I
myrkrinu; það var eins og eitthvað skriði utan
á hallarveggnum, á stétt, sem annaðhvort hafðl
verið sett til prýðis, eða var í milli efra og
neðra góifs. Þegar þetta færðist nær, sá eg að
það var mannsmynd, sem var vafin i gráa
fótsiða kápu og með eius konar hettu á höfðinu.
Eann skreið á höndnm og fótum, eins og
kött-nr, á þessari mjóu veggjarbrún, en eftir dáiitla
stund hvarf hann eins og hann hefði farið
annaðhvort inn um sprungu á veggnum eða inn
nm glugga.
Eg flýtti mér í dauðans ofboði að loka
glugganum og setja hierana fyrir.
Þegar eg hafði kveikt ljósið, jafnaði eg mig
aftur og varð nokkurn veginn rólegur. Eg skalf
af knlda, og mér varð fyrst fyrir að fá vænan
sopa af koujakki úr ferðapelanum. Það væri
annað en gaman fyrir mig að leggjast hér veikur.
— Siðan leit eg eftir, hvort hurðin væri
lokuð og hvort marghleypan væri í lagi, lagði
hana á borðið við rúmið og fór niður nndir.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
