Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
77
Hefði eg orðið var við eitthvað eviplikt i
Lundúnam, aéð kynlega búinn mann skríða
gætilega eftir þakrennunni, þá hefði ekki verið
nm annað að hugsa en að ná í næsta
lögreglu-þjðn, komast eftir því með aðstoð hans, hvort
hér værí að ræða um einhverja vesalings
svefn-göngu, eða ðvenjuiegan innbrotsþjðf og sjá svo
fyrir, að hann yrði settur í örngt varðhald. En
hér vissi eg ekkert hvað eg skyldi taka til
bragðs. Eg rataði ekki um höllina, vissi ekki
einu sinni hvar greifinn svaf, og var enda
grun-nr á, að enginn lifandi maður væri i þessum
hiuta hallarinnar nema við. Mér þótti það
ær-in áhætta, að gera hark og reyna að vekja
greifann til þess að segja honum, hvers eg
hefði orðið var. Það væri ekki vist að honum
likaði það. Eg sá að það mundi verða
snjall-ast fyrir mig að reyna að sjá mér borgið með
þeim ráðum sem eg átti kost á, reyna að láta
*em ekkert væri um að vera og stilla
skaps-ttuni mina.
Eg ásetti mér nú að reyna að hafa á mér
sndvara og sofna ekki — en eg sofnaði samt
Og vaknaði ekki fyrr en komið var iangt fram
á dag. Klukkan var tiu, og það var giaða
sól-8kin úti; eg lauk upp glugganum og andaði að
mér hressandi vorloftinu með skðgarilminum.
Aliar ógnir næturinnar vóru roknar burt fyrir
^irtunni; eg hefði getað imyndað mér, að mig
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
