Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
99
Mér varð hnghægra, þegar eg sá, að ekki
var einu Binni skeytt um að iæsa kurðinni á
þessum sal,— þó hurðin væri járnvarin báðnm
megin —, þessum sal, sem hafði að geyma Blikt
ógrynni fjár.
Eg þóttist nú skilja betur enáður, af hverju
greifinn væri svo óvenjulega varkár með margt
— það gæti komið af þvi, að hann mætti búast
við ránum og þjófnaði í höliinni, þegar hann
Væri ekki við, og því mundi hann iíka læsa
svo vandlega öllum hurðum.
Eg lauk nú varlega upp næstn hurð. Þar
varð fyrir mér svefnherbergi, litlu stærra en
svefnherbergið mitt. Við vegginn gegnt glugg-
auum stóð rúm með himni yfir og með afar-
ttiklum rúmtjöldum. Þaðan sá eg iun í her-
bergi með bókaskápum, og var sfórt skrifborð
á miðju gólfi. Eg þóttist nú vita, að eg væri
staddur i herbergjum greifans, sem svöruðu til
herbergja þeirra annars vegar í höllinni, sem
eg hafði stöðugt haft umgöngu nm. Eg þorði
Varla að lita i kringum mig, þvi eg gat búist
Við að greifinn eða einhver annar yrði var við
ttig og var þá óvist, hvernig færi fyrir mér.
Tvær hurðir vóru i herberginu og gekk eg að
þeirri, sem stærst var, og fann að húu var lok-
Bð, en þegar eg herti á hurðarhúninum, laukst
liurðin upp og eg var þá alt i einu staddur i
stóra borðsainum, þar Bem eg var vanur að
7»
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>