Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
103
kerlingin var komin inn. En kvaðan liafði hún
komið? Eg hafði verið bvo þreyttur og utan
Við ínig, þegar hún kom fyrst inn, að eg hafði
ekki tekið eftir þvi, hvaða leið hún kom. Eg
84, að hún hafði ekki komið gegnum þser dyr,
aem að ganginnm vissu, sem iiggur eftir höllinni.
Eg varð sannfærður um, að hún hlyti að
hafa komið aðra leið, og að einhversstaðar hlytu
að vera leynidyr, aem húu gengi venjuiega um.
Eg hafði oft reynt að tala við hana með
bend-ingum, en það varð árangurslaust; húngatmeð
engu móti akilið mig, en atarði á mig hissa og
eins og hálfsmeyk. Nú var eina ráðið að veita
þvi nákvæma eftirtekt, hvaðan hún kæmi og
hvert hún færi.
Eg sá nú, að hún gaf mér hornauga, og lézt
eg ekki taka eftir þvi, og sneri mér að
glugg-annm, en gægðist um öxl mér til að sjá hvað
henni liði. Eg þóttist vita það fyrir vist, að
einhversstaðar úr borðsainnm væri þær dyr tii
útgöngu, sem eg hafði evo iengi ieitað að, til
þess að geta komist úr varðhaldinu.
Hún afdúkaði borðið fljðtt og flmlega, og lét
borðbúnaðinn inn i skáp, sem var i veggnum
og eg hafði ekki fyrri veitt eftirtekt. Siðan
tindi hún upp brotin, sem iágu á gólflnu, og að
því búnu sá eg að hún hikaði við og hreyfði
sig ekki; hún leit þá til min, og 8á eg að hún
hafði einhvern illan grun á mér; eg lét aemeg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
