Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
160
kom inn seint um kveldið, varð mér hverft
við að sjá hann. — Mér sýndist haun voðalegri
en nokkurn tíma áður.
Hann er þð enn kurteis í viðmóti við mig,
þó eg finni glögt háðið og fyvirlitninguna
undir niðri.
í dag aagði hann við mig:
„Tíminn iiður, vinur, og bráðum keiour að
skiinaðarstundinni. Þér íarið aftur heim i yðar
fagra Kngland", — þetta sagði haan með
ein-kenniiegum róm — „og eg geug að minu
verki, sem er svo háttað, að það er mjög
ó-iíklegt, að við sjáumst aftur. Það getur lika
verið, að eg verði að fara héðan á undan yður,
–-en vaguinn miun getið þér fengið þegar
þér viljið, og ekið tii Bistritz, þó eg verði
ekki heima. Eg á yður mikið að þakka fyrir
samveruna".
Eg varð fyrst utan við mig af ánægju, þegar
eg heyrði hann segja þetta, þvi þar hafði eg þó
loforð hans um, að eg fengi að losna úr þessu
varðhaldi, sem hefir nær þvi gert út af við
mig, — en eitthvað i orðum haus og útliti hafði
þau áhrif á mig, sð eg gat ekki trúaðhonum.
Eg get ekki annað en trúað þvi, að hann
ætli sér að iáta mig ekki sieppa héðan lifandi,
— — eg veit of mikið.
Eg sagði eitthvað kurteist tii máiamynda, en
sagði um leið, að ef hann fseri i burtu, yrði <»g
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
