Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - II - 9. Klaustrið - 10. Fundur Tómasar og Vilmu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
186
svo míluni skifti i ýmsar áttir. Þar að auki
var sjúklirgahús i kiauatrinu, og lét systir
Agatha sér einkum ant um þá. H4n miutist
oft á mann sem hún sagði að hefði iengi iegið
i „heilafeber" i klaustrinu, og virtist hafa
algeriega tapað minninu þegar honum ioks fór
að batna. Viima spurði Agðthu margs um
liöll-ina, og kunni hún margt af henni að aegja;
flest af þvi þótti Vilmu ótrúlegt. Hún sagði
að það væri trú þar um sióðir, að hvit iJama
reikaði í hinum gömlu hailargöngum og sæist
stundum i gluggunum i tunglsljósiun. Hún
sagði að það væri mál manna, að hver sem
sæi hana yrði ærður, og að margir menn,
sem hefðu hætt sér á fundhennar, hefðu horfið
og aldrei sést siðau.
Pað væri lika sagt, að glæpamanna hópur
byggi i höllinui, en að höfðingi þeirra væri í
félagi við köiska sjálfan.
10. kap. Fund’iir Tímasar og Vilmu.
Einhvern dag spurði systir Agatha Vilmu:
„Þér sem kuDDÍð svo mörg mál, getið þérekki
sagt mér, hvað „mæ lövv" þýðir?"
Hún kvaðst ekki skilja það, og spurði hana
af hverju hún vildi vita það.
Nnnnan sagði, að sjúfclingurinn væri
stund-um að tala um „mæ lövv". Það væri leiðinlegt
að geta ekki skiiið hann.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
