Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Innsendaren hadde klaart fyre seg, «at en saadan
forandring fra dansk til norsk, eller rettere en
gjenindsættelse af vort gamle sprog i dets rettigheder», ikkje var
vandelaus; ein kunde ikkje gaa fram «ganske mekaniskt».
Det kunde vera tvil um uttala ved mange namn — «til
exempel om totningen siger Stenskog eller Stejnskog,
ligesom udtalen af de øvrige med ? betegnede navne i min
fortegnelse er tvivlsom.» Men slike tvilsmaal um uttala
maatte ein kunna gjera ende paa med at ein sende liste
yver gardane til futen, og futen so spurde bøndene paa
tingi. Og i det heile: «at sagen ikke er aldeles let kan
ikke være nogen grund til at undlade et saa interessant
arbejd, men kun for at betro det til en kyndig.»
Det er ei umbot alt igjenom innsendaren krev. Kravet
gjekk etter meiningi ut paa aa faa matrikkelen fullnorsk
att — ein tanke so djerv og heil at det stend vyrdnad av
det.[1] Men det ser ut som innsendaren hev vore i tvil, um
eit sovore program vilde faa framgang med det same.
Difor er det vel at han slær frampaa til slutt um, at heller
enn aa faa ingi umbot, kunde dei gaa ein millomveg. Men
ikkje daa heller er det kompromisformer han vil ha: dei
kunde prenta den danske og den norske formi jamsides i
matrikkelen, meinte han. Det maatte i minsto «være en
bedre udvej end at lade alt blive ved det nu bestaaende».
Innsendaren i «Morgenbladet» namngjev seg ikkje. Men
heile gjerdi paa artikkelen, tanken og tonen, og ymist
ortografisk — som det at dei plent maa skriva ej og ikkje
ei —, fær ein til aa tenkja paa L. Kr. Daa. I 1841 fær
ein full visse for at det er han som er forfattaren. For
daa prentar han heile stykket upp att i bladet sitt
«Granskeren» og segjer at han hev skrive det.
Ein vert ikkje undren yver at det er L. Kr. Daa som
hev kome til aa kasta ut eit sovore framlegg. Han hadde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
