Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
forvanskade med mistydning eller med ein undarleg
skrivemaate.»[1]
Di meir den flokken auka som vart gripen av Ivar
Aasens maalreisingstanke, di meir laut òg kravet um
norske namn auka. Den flokken er det som jamt sidan hev
gjeve sterkaste drivkrafti til arbeidet for eit fullnorsk
namneverk.
Noko fekk òg K. Knudsen og hans «maalstræv» aa
segja.
P. A. Munchs arbeid hjelpte nordmennene mykje med
aa finna meir att seg sjølve nasjonalt og kulturelt. Óg
um dei nasjonale namni gav han sitt ord med. I kartverki
sine og andre arbeid hadde han fenge røyna kor
unaturlegt og vanskelegt det var naar dei geografiske namni
skulde umskrivast til eit anna maal. Og eit kraftigt slag
for uppnorsking slo han i 1849, i boki
«Historisk-geographisk beskrivelse over kongeriget Norge i middelalderen»;[2]
i denne boki òg hadde han havt mykje bry med korleis
han skulde skriva sernamni. I fyremælingi gjev han ei
vversyn yver korleis det hadde vorte slikt ustell i alt skrive
namneverk her i landet. Han spottar meiningsløysa med
det, og set upp program for ei umbot. I staden for aa halda
seg til den forvende, fante-fine tilvande skrivemaaten,
skulde dei gjera til regel aa skriva etter «det mest
almindelige» i norsk maal. Dei skulde skriva slikt som Aker,
Tvet eller Tveit, Nute, Nipe, Gate, Flathuus
— ikkje Ager, Tved, Nude, Nibe o.s.b.[3] Aa fylgja
soleis «det mest almindelige» — meinte Munch — vilde
verta nokolunde det same som aa taka upp att «den gamle
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
