Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
landets indbyggere skulde foretrække sine egne stedsnavne
fremfor dem, som de danske embedsmænds ukyndighed
eller slendrian har skaffet i kurs.»
Det var ein annan òg som svara Oluf Rygh. Det var
Arne Garborg, den unge føraren for «maalstrævarane»;
han skreiv ein kvasstennt og flengjande artikkel i
«Fedraheimen», som han nyleg hadde sett i gang, og som han styrde
den gongen. Artikkelen hev til yverskrift: «Gardenamn».
Me tek han inn her ord til anna.[1]
Gardenamn. Prof. O. Rygh skriv i Morgenbladet og
prøver aa verja sitt dansk-norske navnebot-framlag imot
Dagbladet og Kr. Brun m. fl. so godt som han kann. No
er prof. Rygh ein dugande kar og ein fagna mann; men
etter det han skriv her i Morgenbladet kann eg likevæl
ikkje tru, at han fær so mange med seg.
Han tek strakst til paa denne gamle maaten, at anten
skal bygdemaalsordi vera skrivne etter den mest utskjemde
og avskapte form som finst — um so den betre form er
likso livande og kjend —, elder so skal dei rengjast um
etter dansk skrivebruk. Det gjeld um, at folkemaalet vert
synt fram i den rette avskapelege bunad, so ingen skal
finna det altfor fagert. Det er underlegt aa sjaa ein
mann som Rygh vera med paa slikt; men det heng i dei
alle, um dei so sjølve korkje veit elder vil det.
Soleids maa «Hiterdal» paa ingen maate vera skrivet
etter den beste bygdemaalsform Heiddal, som liver
— væl ikkje just i sjølve bygdi, endaa bygdefolket hev
baade minne og medvit um det rette, — men daa strakst
ein kjem burt i grannebygdom; det maa endeleg heita
«Heddal» etter den mest avslitne og slurvne uttale, som
kann finnast. «Hvidingsø» ved Stavanger, som i
bygdemaali ikringum heiter «Kvitsøy» greidt og klaart, skriv
professoren «Kvisøya» (sic). At «Jæderen» i gode
maalføre heiter «Jaren», det hjelper ikkje; det lyt endeleg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
