Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
og som ikkje hev nokon grunn, — berre fyr aa sleppa
den rette norske form «fjell», som ligg til grunn fyr alle
desse ulike bygdeformer, og som soleids er den grunnrette
fyr heile landet! — Kven skulde væl høyra sovoret.
Professoren fæler fyre, at naar t. d. garden «Lysne» i
Sogn vert heitande «Ljøsno»[1] o. s. fr., so vilde slike store
umbrigde gjera for mykje ugreida. Soleids vilde
postopnaren inni Lærdal verta reint i beit, naar der kom eit
brev til N. N. Ljøsno, for han kunde ikkje altid hugsa, at
«Ljøsno» skulde tyda den garden, som heiter Ljøsno
elder Jøsno, daa han fyrr altid hev set garden skriven
fyr «Lysne». — Lat oss springa yver detta; slikt er altfor
barnsklegt. — Det var daa væl hellest meiningi, at naar
namni vart rettad i matrikkelen, so skulde dei «offentlege
funktionærar», som hadde nokot med gardenamn aa
gjera, faa listur og namnebøker og full vitring um tingen?
Og skal ikkje folket hava rett til aa faa fram dei rette
namn paa sine gardar, fyr di um det vart einkvar
skrivaren og futen, som i fyrstom bilet fekk eitgrand mas med
aa slaa etter i bøkerne og hugsa desse rette namn? Er det
ikkje difyre, at me hev desse kloke, studera folk til
embættsmenn, at dei skal vita kvat som rett er og halda det
rette uppe? —
Professoren tenkjer seg eit annat tilfelle. Dersom ein
utbygding, t. d. ein bergensmann, hadde pengar tilgodes
av «N. N. Lysne», og so det ein god dag var tillyst i
avisom, at «N. N. Ljøsno» var busliten og at garden hans
skulde seljast, so kunde det lett bera til, at bergensaren
ikkje haattad paa, at denne «N. N. Ljøsno» var hans
mann, og dermed kunde han daa tapa sine pengar. Med
detta hev prof. Rygh berre provat ein einaste ting: at han
ikkje veit kvat ein «kreditor» er fyr ein kar i denne verdi.
Det er so barnslegt, at du mest kann koma paa graaten, naar
denne gode professoren trur, at ein forretningsmann, som
skal hava pengar av ein mann, ikkje veit aa passa paa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
