Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Hovudregelen er slike endingar som Krossene, Kilene (for -ane, -an),
Sauer, Loner, Vatner for Sauar, Lonar, Vatnar; Hammer,
Svarver(gaarden) for Hamar, Svarvar(garden); Bakke,
Klette for Bakka, Kletta. I dativ fleirtal finst noko tidare
former av typane Tufto, Bakkum, men Tufte er vel
vanlegast. Osb. Diftongane, um dei finst heller ofte, hev like
vel fenge berre halvveges rom, eller mindre. Framleides
heiter det «øen», t. d. Sjursøen attmed Oslo, «Strømme»,
«Øst-» ogso der som uttala er Straume, Aust-, og det er i
største luten av landet, «Øren» (Kvinnherad) osb. Mange
unorske ordformer fær staa: som gaard, det stend visst
allfares, Kirkedelen (Aal i Hallingdal; garden heiter
Kyrkjedeild), Lilleberg, Ophaug; ein finn heilt
falske namn som Trangklev (Seljord), utt. Trongkleiv.
Inkonsekvensen er ikkje ut-rudd, han er tvert imot
framleides stor, med gamle og nye sjølvmotsegjingar. Medan
tveit elles i regelen fekk staa, førde matrikkelen fraa
1886 inn att, imot uttala og matrikkelen fraa 1838, «tvet» i
Aker («Rødtvet», «Bredtvet» osb.). Ved sida av botn
andre stader finn ein «Kullebunden» ikring Oslo. Ein hev
Kleiver (Frogn) — Kleven (Asker o. fl. st.); Brua —
Broen; Lauv- — Løv-; vatn — vand (utan umsyn
til nokor uttale); Haugene — Krokan (baae i Tinn,
endingi er uttala eins); Røirane — Tveitene (baae i
Kvinnherad, endingi er utt. eins). Dativnamn av typen Bergo
skreiv dei stundom etter uttala, og stundom uniformera dei
til «Berge», «Bergene». Der er ei mengd med bastardformer,
som «Deilden» for Deildi, «Steinløssæteren» for
Steinlaussætri (-a), «Steinene» for Steinane, «Leirhammer»,
«Lauvviken», osb. osb.
Spraakleg vart dette arbeidet i det heile halvgjort, og
bilætet storleg urydjugt. Dei hadde nok ikkje late
Stortings-vedtaki vera radt u-ansa; dei hadde freista nærma
skriftformene ein mun burtimot den røynlege uttala; Oluf
Rygh skreiv endaa til at det hadde vore fyrste regelen.[1]
Men dei hadde sett ei trong og unaturleg og slumpesam
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
