Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- I idrettens skole
- Gutten blir mann
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
FRIDTJOF NANSENS SAGA
*
24
Sitt syn på «skiløpningens virkelige hensikt» hevder han tidlig
— 20 år gammel — i et utkast til en artikkel i «Norsk Idrætsblad»,
som svar på et forslag — allerede da — om å sløife lengdeløpet ved
Huseby*rennet. Han mente at det var en større verdi ved skiløp*
ningen å ferdes fritt i naturen enn evindelig å gå op og ned i den
samme bakken, for å stå i hopp. Og heller enn å sløife lang*
rennet, skulde man utvide det, til et løp på et par mil gjennem
skog og mark, over ås og dal, da først fikk man riktig se hvem som
var den beste skiløper.
Dette syn på skiløpningens virkelige hensikt hevdet han også i
et foredrag efter Grønlands*ferden. Her fikk skiløperens «mark og
skog» en utvidelse: — høifjellet, vidden, et herlig argument mere for
skienes «virkelige hensikt».
Den kvelden, inntrykket av hans ord og inntrykket av ham selv,
glemmer jeg ikke. Det var som veggene vek og viddene lå der og
vinket og drog. Mannen selv som han stod der, slank og høi, sterk
og smidig, — et syn for sagn om idrettens makt og virkning. I natu*
rens og idrettens skole, i herdningen der, blev Fridtjof Nansen e n
mann.
Skiveteranen, Mikkel Hemmestveit, en av skibrødrene fra
Morgedal i Telemark, som sammen med sin bror Torjus (død i
U. S. A. i 1930) og sin far holdt de første skikurser ved Oslo — og
hvis navn i en rekke av år var å finne på førsteplassene i de store
renn, har sendt mig nogen ord om sin lærling og konkurrent Fridtjof
Nansen.
«Eg hugsar han som ein god skiløipar, som me telemarkingar
hadde all respekt for. Han var ette mitt skyn ein av dei allerbeste
skiløiparane frå Oslo*traktene. Han løipte fint og hoppa kraftig til,
med gammal, god telemarkstil. Han var særs glad i skiidretten, og
rødde mykje med oss telemarkingar. Alltid stod han på vår side,
ein god kamerat og ein staut mann. Han var ein av dei hardaste
til å ganga på ski. Utan tvil den beste byguten. Eg hugsar serlig
ein gong. Eg kom etter han under ein bratt bakke og vilde forbi.
Men det blei basketak. Sterk og seig som Nansen var, var det bare
såvidt eg sleit meg framum. Han var slik, han fira ikkje, han hadde
kjempekrefter og ein energi som ikkje traut.
Eg kjem ihug at han i 1883, eller det var i 1884, rødde um)
Grønlands*turen sin. Han hadde alt då planane ferdige å høirast til
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 18:06:19 2023
(aronsson)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/nansen40/0034.html
