Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Her hev’ eg ikringom meg Foss og Fjell
og heile min Boling trugen,
men endaa det svider som Glod og Eid:
Det er ’ki den rette Dugen
og kann ikki metta Hugen.
At nogjast med Fjell og med Gras og Tre
er berre i Mold at grava,
og sjolv med det snille og kloke Fe
me fullt os ei fram kan stava.
Me Mannatanken maa hava.
Men arm er Tanken hjaa KvinnaogMann;
for Alle i Synd er’ sakad.
Me lengta so saart efter Gud, som kann
i Livet over os vaka,
og sist os i Fanget taka.
Grytebekk’en er ute og skyter.*
Han Grytebekken slengde burt
ein Dag sin kvasse Ljaa
og gjekk og sveiv, som nokot vondt
han skulde tenkja paa.
MedSlaatten«, sa’ han, gjeng det smaat:
eg hev’ eit Hjarte-Mein,
eg lyt til Fjells til lette Luft
og skjota meg ein Rein.
vNo hev’ det lenge voret Regn,
so Reinen dreg mot Sud.
Eg raakar vist ein Dyrehop
alt nord med Flotubud.
So stelte han med Rilla si
den Dagen heilt til Kvelds.
Han litet sov og andre Dag
han tidleg strauk til Fjells.
Han kom til Borddals nreste Dag
so over Middagstid
og under Fjellet fram seg drog
der up i bratte Lid.
So sveiv han under Nuten der
som over Rjupa Hauk.
Og Storegut paa Legret var;
for der fraa Budi rank.
*1 Grytebekken er en Slyngel, som
Storegut har tugtet, og som derfor hader ham.
sveiv, drev omkring. — eit Leger, hvor
man ligger; her: Feleger, et Sted, hvor
Kakan hvile eller finde Grres for en kort Tid.
Og Bolingen ved Legret gjekk
ikringom der og dreiv
og tidleg in paa Boen kom
og kringom Budi sveiv.
So saag han efter, Storegut,
om heilt han havde alt;
so mjölkad han til Kvelds, og so
han Bolingen gav Salt.
Og so god Natt med den han tok
og om iblandt den foor;
til kver han havde Smeik og Klapp
og so eit kjrerligt Ord.
Men rett som Bölingen der gjekk
og sveiv og stod og laag,
so fekk med Eit den som ein Kvekk
og up mod Nuten saag.
Paa Ryggen Bukken reiste Ragg,
som var det verst han fraus;
og Hest og Ku med Foten grov
og snyftad paa og naus.
Tru Björnen ute er i Kveldr
sa’ med seg Storegut,
so strauk han beint i Budi in
og kom med Ritla ut.
So gjekk han efter Boen up
og Feet fylgde paa.
Han saag og saag, men Ingenting
der uppe var at sjaa.
Han saag det, tidt paa Fjell han saag,
som spaar ein Morgon god:
han saag den raude Kveldsol skein
og glöste med sin Glod.
So kom han til den store Urd,
som ligg der som ein Tramm.
Der stansar Bolingen og kann
ei lenger koma fram.
Men Blaamann med sit lange Skjegg
og Klauv paa sprreke Bein
han fylgde med sin Gjeitelegg
i Hopp fraa Stein til Stein.
Kvekk. pludselig Rrcdsel. — gloste,
glodede. — Tramm, Skranke.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
