Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Robinson rømer
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
22
Nei, me skal gaa i land baae, og kjent
daa dei ville mennerne og vil taka oss, so skal
me skjola dei," sa Rohinson ; han vart baade
glad og teken, daa han høyrde at gulen var
so snild og vilde vaaga livet for han. So
rodde dei so nær inn til strandi som dei
kunde og vada sidan i land. Dei hadde kvar
si krukka med, og kvar si byrsa. Vatnet i
clvi var ikkje drikkande. Dei laut sjaa aa
firma ei kjelda.
Daa dei hadde gjenge eit stykke uppetter,.
skildest dei. Robinson torde kje gaa so langt
at han ikkje lenger saag baaten ; det kunde
snart koma villmenner og taka ’n. Men
maurarguten — Kuri heille han — gjekk upj>
i ein liten dal og vilde leita etler vatn dei-.
Daa det leid um ein halv times tid..
høyrde Robinson eit skot, og straks etter saag
han Kuri koma springande alt han vann,
Han trudde at guten rømde lor ville dyr eller
ville folk og sprang imot han og vilde hjelpa
han. Men det var berre av gleda Kuri sprang.
Han hadde lunne godt vatn og skote ein hare
atlpaa. Daa gjekk dei og tok vatn i alle dei
krukkorne dei hadde og sleikte sidan haren
og lekk seg eit godt maal mat, og so tok dei
av stad att med baaten. I heile tolv dagar
heldt dei so paa og siglde og gjekk berre
av og til i land etter vatn. Robinson hadde
siglt her fyrr ein gong og vona at dei snart
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
