Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXI. Heime i huset. Villmennerne kjem att.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Han laag og venta og heldt auga med
dei og saag at dei sistpaa reiste seg og tok
til aa dansa kring baalet. So steig dei i
baatarne, daa sjøen flødde att, og rodde burt.
Daa steig han ned til huset sitt og væpna
seg godt og skunda seg nordetter til strandi der
villmennerne hadde halde til. Han saag daa
at der hadde vore endaa tri baatar til i land, og
dei var no paa heimvegen til fastlandet alle
saman.
Det var ei fæl syn aa sjaa att der manne
etarane hadde sete rundt elden. Det laag
bein og kjøtklumpar og avskorne lemer alle
stader ikring. Han vart paa nytt lag so upp
skræmd av alt dette at han ingen fred hadde
paa seg i lang tid. Han gjekk stødt og ottast
for at manne-etarane skulde koma att og
finna han. Ikkje ein gong naar han sov var
han fri for otten; han laag og drøymde um
dei, og tykte at han var i allslag fæle faarar.
Men det synte seg etterkvart no som fyrr
at villmennerne kom ikkje att so snart. Det
gjekk eit heilt aar og tri maanar fyrr han
saag noko til dei att, og i denne millomtidi
hende det noko anna som me no skal
høyra um.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
