Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- XXIII. Robinson bergar ein villmann
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
 |
| Villmannen bed for seg. |
nokre ord; Robinson skyna ikkje meiningi,
men han vart likevel so underleg teken berre
av ljoden, — det var dei fyrste ordi han
hadde høyrt fraa noko anna menneskje enn
seg sjølv i heile 24 aar!
Men det var ikkje tid til aa tenkja paa
slikt no. Den andre villmannen reiste seg
alt upp, og Robinson treiv den eine av
byrsorne og rette imot han. Daa rømlingen saag
det, vart han fælande rædd att; han kasta seg
ned paa kne og peika paa ein sabel som
Robinson bar i beltet. Robinson skyna meiningi;
villmannen fekk sabelen, og i eit sprang fór
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 19:48:57 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/nnkruso/0146.html
