Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXIV. Robinson og Fredag
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
153
noko meir, fekk Robinson Fredag til aa
fortelja kvar han var komen ifraa og korleis
det var gjenge til at han hadde kome hit til
øyi. Han høyrde heime hjaa eit stort indi
anarfolk som laag i ufred med eit anna
indianarfolk. Dei hadde havt ein stor bardage,
og folket hans hadde vunne; men nettupp
der som han sjølv var med i striden hadde
dei vore for faa og tapt, og so hadde fienden
teke han og tri andre og gjort dei til fangar.
Indianarane paa dei kantar drap alltid her
fangarne sine og aat dei; men dette gjorde
dei ikkje heime der dei budde. Dei hadde
alltid den skikken at dei rodde ut paa ei
folketom øy og aat dei upp der. Soleis var
det daa gjenge til at han og dei tri andre
fangarne hadde vorte førde hit ut. Mange
av indianarfolki for ut til denne øyi med
herfangarne sine, og han, Fredag, hadde
endaatil sjølv vor& med og halde iestmaal
paa herfangar her ein gong. Dei hadde den
gongen drepe og ete heile 20 mann og tvo
kvende og eit barn, sa han; — haji kunde
kje telja til tjuge, men tok tjuge steinar og
la attmed einannan og peika paa dei.
’— Ein gong dei var burtpaa vestsida av
øyi peika Robinson paa landet vestanfor
havet og spurde um baatarne ikkje ofte kom
burt naar dei skulde hit yver den breide
sjøen og attende. Nei, sa Fredag, det var
bardage, strid, kamp.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
