Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXV. Robinson er lærar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
158
um mangt som han ikkje skyna, eller som
lian vikle faa vita meir um. Robinson svara
so godt han kunde, og av dette lærde han
likso [mykje sjølv som han lærde ifraa seg;
for det* nøydde honom til aa tenkja betre
paa alt enn han hadde gjort nokon gong
fyrr. Men stundom kunde han koma leid t i
knipa for svari og; for det er alltid lettare
aa spyrja enn aa svara.
Mange andre ting tala dei og um, og
Robinson freista stødt aa læra Fredag noko
gagnlegt. Han fortalde um korleis han hadde
kome hit og vore her so lenge, og korleis
han hadde stræva og berga seg i all denne
tidi". Sidan fortalde han um Europa og ser
leg um England, heimlandet sitt, og korleis
dei der livde og hadde det og siglde med
store skip yver alle hav og til alle land i
verdi. Fredag undra seg svært paa alt dette
og var stødt forviten og lærviljug.
Ein dag tok Robinson Fredag med seg
ned til strandi og synte han leivningarne etter
den store skipsbaaten som enno laag der i
sandhaugen. Fredag stod lenge og berre
stirde og tenkte og sa ingen ting. Robinson
laut sistpaa spyrja kva han tenkte |so paa.
Daa sa Fredag: Meg sjaa baat lik denne
koma til der folket mitt bur." Robinson
vart forviten og spurde betre etter, og han
fekk daa vita at ein baat liksom denne hadde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
