Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXIX. Upprørarane
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
195
All hjelp kjem fraa himmelen," sa Ro
binson. So gjekk han næmare burt til dei og
fortalde korleis han hadde sét dei daa dei
kom i land ; han hadde skyna at dei var i
naud og faare, og vilde no høyra um han
kunde hjelpa dei paa nokor vis. Han hadde
nok berre ein einaste mann med seg, sa han;
men dei var godt væpna baae tvo.
Dei fekk taaror i augo, dei arme* men
nerne, og visste mest ikkje um dei skulde
tru seg sjølv. So fortalde den eine av dei
at han hadde vore skipper paa eit farty som
laag her eit stykke ifraa, og at mannskapet
hadde gjort upprør og gjort honom og tvo
an(lre — styrmannen og ein ferdamann som
var med paa skipet — til fangar. No hadde
upprørarane teke dei med til lands her, og dei
hadde ikkje venta seg anna enn dauden.
Kvar er fiendarne dykkar?" spurde Ro-
binson.
Dei ligg der," sa skipperen og peika paa
eit skogholt eit lite stykke ifraa; men eg er
rædd dei ser oss og høyrer dykk tala; daa
kiem dei snart og drep oss."
Hev dei byrsor med’?" spurde Robinson.
Skipperen svara at dei hadde berre tvo
stykke.
D’er godt," sa Robinson; lat no meg
raada. No skal me fyrst gaa inn i skogen
eit stykke, so dei ikkje ser eller høyrer oss,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
