Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXIX. Upprørarane
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
196
og tala betre um kva me skal gjera." Dei
tri mennerne fylgde viljugt med, og dei stod
snart godt i skjol alle saman.
Men bergar eg dykk no," sa Robinson,
so maa de lova meg tvo ting. Det fyrste er
at de skal lyda meg og lata meg styra og
raada, so lenge de er her paa øyi, og lét eg
dykk faa vaapen i henderne, so skal de alltid
lata meg faa dei att. Og det andre eg krev
er at de skal taka meg og tenaren min med,
dersom de fær taka skipet att, og føra oss
fritt attendeHil England."
Skipperen lova paa æra og samvit at han
gjekk med paa dette. Han tykte det var
eit ovendeTrimelegt^krav.
So let Robinson dei tri mennerne faa
kvar si byrsa og kulor og krut. Det beste
er no," sa han, at me skyt paa dei med ein
gong, med’ dei liggf der.** Er det"daa ein eller
fleire av dei som ikkje vert drepne med det
same og gjev seg under oss, so karm me
gjeva dei grid."
Skipperen svara til dette at han naude
vilde drepa for mange, dersom det var raad
aa spara dei; men der var tvo skarvar som
var vel verd at ein skaut dei; det var dei
som var upphavsmennerne til heile upprøret.
Kjem dei seg undan og fær røma ut til
skipet, so er det ute med oss alle," sa han.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
