Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Gamle Ueland - Gamle moder
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
355
med drag til kver sin kant i denne flaum.
Paa store djup det stilnar, nåar det botnar.
Der trykkjer livet paa, so inkje rotnar.
Det likvel var ’ki fritt dit auga veiknad"
og dimdest for våar store samriks-sak.
Men dette me for mykit litit reikna:
kven gjeng paa alder som i ungdom rak?
Men likvel denne enden maa bli sungen:
dei vardt for sterke kjæleord av kongen.
Til kver av os du mykit fraa deg lærde,
og mangein fridomsformel ut du fann.
Det norske folk, nåar ikki deg det ærde,
fortente ingen ærleg storthingsmann.
Eit folk verdt dømt, nåar det paa slutten
som det med sine største aandir steller.
gjelder,
Gamle moder.
Du gamle mor! du sliter arm,
so sveitten er som blod,
men endaa i dit hjarta varm.
Og du meg gav min sterke arm
og dette ville mod.
Du turkad’ taarir av mit kinn
somangein herrens gong,
og kyste meg som guten din
og bles meg uti barmen inn
min sigerfulle song.
15
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
