Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Jøtunheim - Af »Storegut« - Olav sjølv
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
383
Mot himlesyni gjenom dalasluk
heng kyrkjeklokkor yver altarduk.
Der kyrkjor er med port og spir og skruv
og mønetak imillom gil og djuv.
Den lange stripa ned i blaae eim
er djupe dalen med sin mannaheim;
han er som smale sprekk i husavegg
og hogg i fjellet etter øksar-egg.
Det kjære liv i alting er aa sjåa:
det slær seg ned, so snart det finst eit stråa
Og jamvel her inn med den kalde snjo
stend blomen med sin livsens glans og glod.
Dei toppar der av is og steinen stiv,
dei risa upp og lyfta seg til liv.
Sjåa tindarne med all si jomfruform,
som liksom taka himilen med storm!
Olav sjølv.
(Af »Storegut«.)
D’er Olav, som ut denne bodi ber;
d’er han, som fortel denne soga her.
Han diktar og kved desse visor ut,
fraa fyrst um seg sjølv, so um Storegut.
~
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
