Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
nte rpretamenti loca adscripta fuerint; atque equidem, quamquam i(l
vocabulum, quod pro his litteris conjectura substituam, in lexicis non
reperitur, tamen sine dubitatione contendere ausim Lucianum hreifiota
scripsisse. Hujus vocabuli, quod ad similitudinem adjectivorum XirôatoXoç,
ZivoTttitloç rursusque ôvoetficur, fitXavufitov all. recte fictum est, litteris male
distractis, id quod propter interpretamentum supra scriptum factum est,
ex vll (vel potius JEI, quod solito errore scriptum fuit) ortum est AEI,
ex NEIMONA vero NOHMONA-, interpretamentum in aliis codicibus
servatum est, in aliis omissum. (Quam supra p. 80 proposui
conjecturam Vveiav, postea vidi a Batavo quodam Hartmano jam a. 1877
propositam esse). — Quod ad Eucratem attinet, vulgo editores
philosophum eum fuisse putant; sed hoc verum non esse Philoclis verba
cap. 5 ostendunt: eti xal ipiioaoipia ivrwv « *oîJo, prseterquam quod
Lucianus in eo solo non indicat, cujus sectæ fuerit. Ergo fuit homo
nobilis et dives (ut ex descriptione ædium ejus statuis ornatarum patet),
philosophorum fautor et simia. Eundem sine dubio hominem Lucianus
ob oculos habuit in Bennotiino (cap. 11: èxéyeto M jtaç EirxQcctei tï-j jtârv
(cfr. Philops. cap. 5) detrtvriaa; yevi&Xia 9-vyatqbg ianwrti noXXà
av/<t(piXo-ootpijacci ir tôt ovju7iooi(<>) et in Gallo (cap. 9, ubi Eucrates Micylo : $ vyatç ôç,
inquit, tfaeoov satito 7 fy; .r’ Xi a xal naqexâXtaa ttor tpiZwv [idXa 7toXXovq, inter
quos erat Thesmopolis philosophus, in cujus locum Micylus invitatur).
Symposii cap. 1 scribitur : ov fir\v *£ aQ/rjc yp ovâ’avtoç anaOL naQtyheïo ;
sed cum verbum q. e. aitaai et, quo loco positum est, offendat (debebat
enim ante ovà’nvtoç poni), nec quidquam aliud significet, quam quod
verbis !£ jam significatum est, vereor, ne lector aliquis hoc verbum
ex iis, qua? infra cap. 2 leguntur (w,- avto? fièv ov naqayivotto iinaoi), petitum
comparandi causa verbis H âÿ/rjç adseripserit; quare änaai tollendum
censeo. — Cap. 2 s. f. potius tlniCv te ola ijxtora i/gîjv scribendum videtur
quam oaa. — Cap. 17 init, in codd. est: 6 ulv yàn .hnrvnodajoo; l> yijtvjg
avtov (itjOet: tivàç êi in quibus et avtov ineptum est et èv piipsi
intellegi nequit; sed hæc ipsa verba ostendere mihi videntur Lucianum
drti^ÿtjaeiç scripsisse et ex rariore hoc vocabulo (de quo cfr. v. c.
Polyb. XVIII, 25) ortum esse, quod nunc scribitur, avtov Significatur
Dionysodorus tum accusatoris, tum rei partes vicissim egisse; et in
utrumque locum exerceri declamatoribus morem fuisse satis constat. — Cap. 25
ipsa sententia postulat, ut scribatur: si di åebtrov Ivexa ineqoQyiita9ai
(vel /iij èv Sixij uyy.) aoi âoxw aut simile quid; necesse est enim aliquo
utique modo significetur vituperandum videri posse, si quis ob ejusmodi
causam irascatur, ut defensio iræ a Lianæ exemplo petita recte
adhiberi possit. — Cap. 32 init, scribitur: Xinininnov yàç fiipvrjo&e tj/uel; ;
sed cum Zenothemis non ideo irasci possit, quod Chrysippum simpliciter
commemorent, sed quod cum irrisione quadam et vituperandi causa
hoc faciant, Lucianum non scripsisse suspicor, sed hoc propter
præcedens ficfivijoöat male irrepsisse genuinamque scripturam vitiasse,
quæ ejusmodi mihi fuisse videtur: yàç fuofjào&e vfitïg —
Cap. 45, ubi scribitur: oi <Si aiioi xaténavov, aliqua verba excidisse
manifestum est; neque enim servi soli eique convivæ, oi tijr /td/tiv xutinavov,
turbas (rsjn/^) faciebant, sed multo magis philosophi, qui inter se
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
