Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Annotationes criticae ad libros Ciceronis de officiis.
Scripsit Johannes Forchhammer.
Quum permulti sint codices manuscripti librorum
Ciceronis de officiis, nullus antiquitate et bonitate ita excellit,
ut principalem et singularem locum optineat. Integri
codices, Ambrosianus (A) Bambergensis (B), Herbipolitanns
sive Wuerzeburgensis (H), Bernensis secundus (b) saeculo
decimo scripti, ut ex editione Orelliana altera, quam curavit
Baiterus, apparet, inter se simillimi sunt. Codex ille, ex
quo originem ducunt, jam multis locis depravatus et tam
festinanter vel neglegenter scriptus erat, ut litterae, verba,
toti versus passim, maxime in posteriore operis parte
omitterentur. Quum antiquus ille codex esset scriptus, cum alio
collatus esse non videtur; correctionum nulla fere vestigia
sunt, quaeque omissa erant, neque suo loco superscripta
neque in margine adscripta fuisse apparet. Quattuor illos
codices, quos supra nominavi, ex eodem exemplari
trans-scriptos esse non credo, sed certe a communi origine non
multum absunt, et librarii, quibus integros nostros codices
debemus, religiosissime, quidquid legerunt, scripserunt, verba
non sensum curantes. Oculus et calamus aberrare potuit,
emendandi voluntas procul aberat.
Integris codicibus simillimus et ex eodem codice, quo
illi, ortus est codex Bernensis primus (a), is quoque, ut
dicitur, decimo saeculo scriptus. Communem originem
produnt maxime illi loci, ubi eadem, quae in superioribus quattuor
codicibus, verba, litterae, versus desunt. Ut ex eodem
exemplari quo Ambrosianum et Bernensem secundum transcriptum
esse putem, adducor locis velut I § 66, ubi verba „aut
expetere oportere“, quae extant in B et H, interciderunt in
A a b (cfr. praeterea in editione Baiteriana p. 659, 5; 662,
29; 671, 30; 672, 19. 30). Eo vero Bernensis primus a ceteris
quattuor distat, quod librarius, cui illum codicem debemus,
minus indoctus erat. Interdum, quamquam non saepe, vidit
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
