Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Det norske Teatret 25 år av Olav Dalgard
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Det norske Teatret 25 år
Gogol: Revisoren
1936
Regi : Stein Bugge
Dekor: Fred. Barth
Eg skulde tru ho hadde drømt om eit teater i samme lei som verdens mest
sermerkte bondeteater, det georgiske «Rustavéli», der dialogen går i eitt med
folkesongen og folkedansen. — Men her tørna hennar prinsipp i hop med
heile den nordiske og vesteuropéiske teatertradisjon, som gjennom ei lang
grunnfest utvikling, med Henrik Ibsen og August Strindberg på toppen,
gjer scena til eit konversasjonsrom, der musikken og plastikken spelar
ei ynkeleg birolle. — Hulda Garborg gjorde ein einaste freistnad på å
hevde sitt prinsipp med folkevisespelet, «Liti Kersti». Men den
fram-syninga teatret gav av dette på friluftsteatret på Bygdøy, gav ikkje nytt mot.
Det vart bare til ei gravleggjing av prinsippet. Hadde författarinna hatt
vidare kunnskap og røynsle i den plastiske teaterkunsten, så hadde det
kanskje gått annleis. —
Våren 1914 var startkapitalen oppbrukt, teatersjef Rasmussen gjekk av,
og gode råd var dyre. Skodespelarane tok saka i si eiga hand og la ut på ny
spelferd, denne gongen byrja dei langt mot nord, i Tromsø, og på nytt makta
dei å samle krefter og kapital til nytt åtak på den lite gjestmilde
hovud-staden. Og denne gongen lykkas det vinne fotefeste for godt.
119
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
