Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Længsel - Gravøl. Av Sven Moren
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
35
duka. Og reicUkona bar fram*paa mat: smørgaas, gubb*
ost, lefse, godraad, fisk og rjomegraut.
Nedsmed døri sat ei gamall kone med ein liten lub*
ben gutunge paa fanget. Og smaagutar og smaagjentor
stod og trengde seg innmat henne og vilde halda henne
um halsen. Og ho tok deim inn*aat seg alle, so godt
ho kunde. Og det laag ein mest yver*driven umhug i
kjærteikni ho gav deim. Eg spurde’n Ola kven den
gamle var —um det var hans mor? Nei, det var gamla
paa grannegarden, mor aafn Hans, sa han.
— Ho skulde vel til Amerika, ho og?
— Nei. Ho skulde nok ikkje det. Ho var fulla for ga*
mali — aa kosta billett paa. Men audt og stusslegt maatte
det visst bli for henne no — aa vera att einsam.
— Ho hadde vel andre born?
Ja. Mange. Men ingen her. Dei var i Amerika
alle, dei. — — — — —
__
Hans kom burt til oss og helsa og fortalde at no
skulde han reisa. Han hadde selt alt han aatte. So no
var han fri og ferdig.... Og kunde taka alle sine med
seg — so nær som gamla daa, mor hans. Og ho var
for gamall for Amerika. Amerika var for ungdomen
Han saag smilande burt paa barneflokken sin.
«Du har friske og sterke born, Hans.»
«Aaja, dei kjem nok til aa greida seg i Amerika desse,
um dei fær ha helsa.»
— Men det var synd at ungdomen soleis reiste ifraa oss.
Det var fulla so, ja. Men det var den gamle soga.
Lite mat. Og mange munnar. Endaa han kunde no
ikkje klaga, han for sin part. Dei hadde aldri lide nokor
naud. Men det var so tungsamt alt her uppi Brenna
— langt aat kræmaren og langt aat dokter, um eitkvart
skulde koma paa. Og so var det so mangt som drog.
Han hadde so mange skyldfolk i Amerika. Og dei
skreiv til han aar etter aar og bad han koma etter;
hadde lova han stor hjelp og, naar han fyrst kom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
