Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V - Veghittar ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Veghittar—Velseda. 185
-sprunge f sprekk i \egg. -su f
-tavle f.
Veghitt|ar m stifinner, -en adj (fl -ne)
Vegjlag n veiens beskaffenhet, -mæ
ling f veiopmåling.
Vegnad m veining, vekt; vera snur
ten på -en misfornøid med vei
ningen.
Vegner fl; på mine —.
Veglrull m veivalse. -stell n.
Vegvandt adj n ; her er -vandt van
skelig å finne vei. -vill. -visar m
Veid|a (veidde) vt : fange, felle ; vi :
gå på jakt. -d/"= veiding/"
Veide[fang n fangst, -horn n følehorn
-hår n = vérhår. -mann m
-skap ni jakt. -skog ni. -tid f.
Veiding f jakt. -n f fangst.
Veifta og vifta (a) vi vifte.
Veigje / væske, saft; tjøre-.
Veik m (fl veiker); lampe-.
Veik adj veik. -e / svakhet, -hendt
og handveik adj.
Veikja (veikte) vt slappe, gjøre veik.
Veik|leg svakelig, -leik m. -na (a)
vi svekkes, -rygg = smalry gg.
-voren adj.
Vett adj sprukken, uhel (serleg um
metall), -ast (a) vi få revner.
Vette f sprekk, revne. -fri adj.
vettut meget uhel.
Veim n : fjas ; m : en vims. -a (de)
vi fjase, vimse; tale forblommet.
Veit f avledningsgrøft ; smal gate.
Veita (veitte) vi: helle til en viss
side ; vt: lede i en viss retning ;
— vatnet burt; yde, bidra (sml
veitsle f).
Veite f = veit f. -fyll f.
Veiter n’fårelus.
Veitsle f gjestebud, bevertning.
Veiv f svingskaft (t. d. på slipestein).
-a (a) vi og vt svinge, dreie, -spel
n lirekasse.
Vék el vik n avsnitt; -smal adj.
[Veke] sjå vike f.
Vekk adv = burt.
Vekkja (vekte) vt åpne, hugge hull
på is ; rense ; få til å renne ; blod-.
Vekkja (vekte el vakte) vt vekke av
søvne; vekke åndelig (i denne
siste tydingi bruker ein formene
vakte og vakt).
Vekkjande = vekkjeleg.
Vekkjar|ur n. -verk n.
Vekkje f liten bjelle ; stall-.
Vekkjeleg vekkende, gripende (um
tale).
13 — Matias Skard: Nynorsk ordbok.
Vekkjing / vekkelse, -spreike f.
-talar m.
Veksa (e, o, a) vi vokse; gro.
Veksel ni (fl vekslar).
Veksla (a) vt ombytte, veksle.
Véksmal adj midjesmal.
Vekstring m yngling; fram-.
Vekt f vekt; tyngde; betydenhet.
-arm m. -iq adj vektig, betyd
ningsfull, -lodd n. -mink m vekt
forringelse. -skål f. -ug = -ig.
Vel adv vel; godt; omhyggelig;
leva vel; sjå vel etter; han var godt
og vel 3 alner lang ; for meget,
det vart vel tungt. I alle desse
tydingane vert ordet uttala med
lang, open e og trykksterkt; der
imot vert ordet uttala stutt og
trykklett i tydingi: vistnok, for
mentlig; sjå fulla adv.
Vela (a) vi: sette snarer; vt: be-
snære.
Veljberga vel forsynt, -boren, -budd
adj. -bygd velbygget.
Veljde n velde; rådighet, -dig adj.
Veld|er og -or fl redskaper.
Vele /i stjert (hale på fugl).
Vele f list, snedighet.
Veiende n svelg (hjå dyr).
Vel|far n; bjoda -far. -ferd /lykke;
næring, -ferdssak f. -fyllt adj,.
-gang m velgående. -gjerar m,
-gjerd f. -gjerdsam godgjørende.
Velgjerdsjheim m velgjørenhetsan
stalt. -lag n.
Vel gjerning /. -gjeten vel omtalt.
-gjord adj. -halden velholden.
-hendt som arbeider nett og godt.
-hjelpen adj.
Velln (les: veléng) fint papir.
Veiing f lokking ; smiger ; tvilrådig
het; sml vela og hovela.
Veltøa (vel, valde) vt velge.
Velkjend, -kome f velkomst, -kome
helsing /’.
-vell (n velt) adjektivending: meget
mottagelig for; bit-, lort-, osb.
Vell n vell, kilde -a (e, a, o) vi
velle, strømme ut; la munnen
løpe. -a (velde) vt ophete, syde,
sml forvella, -ing m suppe.
Vellivnad m vellevnet.
Vellyst f. -iq ddj. -ing m.
Vel|lærd adj. -læte / og n ros,
-makt f. -meint velment. -nøgd
tilfreds, -nøgje n tilfredshet.
Velseda adj velopdragen, artig.
-sedd (n sét) velsét. -semd f
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
