Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Icelandic Reader
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
koma á sinn fund. En er sendimenn konúngs komu til
Kveld-Úlfs, ok sögðu hânum sín erendi, ok þat at konúngr vill, at
Kveld-Úlfr komi til hans með alla húskarla sína; þá svarar
hann: Þat mun konungi skylt þykja, at ek fara með hânum,
ef hann skal verja land sitt, ok se herjat í Firðafylki, en hitt
ætla ek mer allóskylt at fara norðr á Mœri ok berjast þar, ok
verja land þeirra. Er yðr þat skjótast at segja, þá er þer hittið
konúng yðvarn, at Kveld-Úlfr mun heima sitja um þetta
herhlaup, ok hann mun eigi herliði samna, ok eigi gera sína þá
heimanferð, at berjast móti Haraldi lúfu; þvíat ek hygg at hann
hafi þar byrði gnóga hamíngju, er konúngr vârr hafi eigi
kreppíng fullan. Fóro sendimenn heim til konúngs, ok sögðu hânum
erendislok sín, en Kveld-Úlfr sat heima at búum sínum.
Þeir Þórólfr ok Egill vâro þann vetr með. Þóri (hersi)
í góðu yfirlæti, en um vârit bjuggu þeir lángskip mikit, ok
fengu manna til, fóru um sumarit í Austrveg ok herjuðu, fengu
þar of fjár, ok áttu orrostor margar. Þeir hèldu til Kúrlands,
ok lögðu við landsmenn hálfs mánaðar frið, ok höfðu við þá
kaupstefnu; en er því var lokit, þá tóko þeir at herja, ok lögðu
at í ýmsum stöðum.
Einn dag lögðu þeir at við árós einn mikinn, ok var þar
mörk mikil á land upp; þeir rèðu þar til uppgöngu. Liði var
skipt ì sveitir, tólf mönnum saman; þeir gengu yfir skóginn,
ok var þá eigi lángt, áðr en bygðin tók vid; þeir ræntu þá,
ok drápu menn, en liðit flýði, unz þeir fengu önga viðtöku.
En er áleið daginn, þá lèt Þórólfr blása liðinu til ofangöngu;
sneru menn þá aptr á skóginn, þar sem hverr var staddr. En
er þeir Þórólfr rannsökuðu liðit, þá var Egill eigi ofankominn,
ok sveit hans, en þá tók at myrkva af nótt, ok þóttust menn
eigi mega leita hans.
Egill hafði gengit yfir skóg nokkurn, ok tólf menn með
hânum, ok sá þeir þá slettur myklar ok bygðir. Bœr einn
stóð skamt frá þeim; þeir stefna til bœjarins, en er þeir komo
þar, hlaupa þeir í hús inn, ok verða ekki við menn varer;
þeir tóko fe þat allt, er fyrir þeim var, laust, þar vâro mörg
hús, ok dvaldist þeim þar lengi.
En er þeir vâro útkomnir, ok frá bœnum, var lið komit
milli þeirra ok skógarins, ok sótti þat at þeim. Skíðgarðr var
hár frá bœnum til skógarins; þá mælti Egill, at þeir skyldu
fylgja hânum; svâ at eigi mætti öllum megin at þeim gánga.
Þeir gerðu svâ, gekk Egill fyrstr, en síðan hverr at öðrum,
svâ nær at ekki mátti skilja þá. Kúrer sóttu at þeim fast, ok
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
