Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Primus. De ritu gentium et natura rerum ac usu bellandi populorum Septentrionalium - Cap. XIIII. De circulis hyemalibus, & effectibus eorum - Cap. XV. De circulis repentinis, & effectibus cometarum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
præterea hostiles classes, piratarum grassationes, & incendia: immo ad finem veris | |
circulis evanescentibus, pluere solent sulphurea grana cum vapore fœtido, moxque | Pluit sulphur. |
sequuntur horrenda tonitrua, vt contremiscere faciant audientes, rapidaque | |
flumina plus solito nivium resolutione excitata, omnia suo cursu obruant, & | |
dispergant, prout alibi latius de natura Septentrionalium fluviorum ostendetur. Asserit | |
Plinius lib. II. cap. XXX. circulos repentinos rubei coloris plurimum esse | Circuli rubei coloris prodigiosi. |
prodigiosos: bella etenim præsagiunt, ob longiorem solis defectum, & continuum | |
pallorem. Stellarum errantium aliquam si circuli, aut orbes incluserint, imbrem | |
præsagiunt. Cæterum quomodo, aut quibus rationibus fiant hujusmodi circuli, | |
sive coronæ circa solem, aut reliqua sydera, Seneca lib. VI. nat. quæst. diffuse pertractat, | Coronæ solares. |
atque inter alia dicit: Hæ vero coronæ cum æqualiter, delapsæ sunt, & insemet | |
evanuerunt, significatur aëris tranquillitas: cum autem ad vnam partem ruptæ | |
cesserint, illinc ventus est. Vnde & nautæ inde ventum expectant, quando contextus | |
coronæ perit. Si a Septentrione discedit, Aquilo erit. Si ab Occidente, | |
Favonius. Si vero pluribus locis rupte sint, tempestates fiunt. Et noctibus quidem | |
præcipue circa lunam, & cæteras stellas, hæ coronæ, notantur: interdiu vero, | |
raro, quia solis lumen sortius est, & aër coagitatus ab ilio, calefactusque, subtilior & | |
solutior est. Lunæ autem interior vis est: ideoque facilius circumposito aëre sustinetur. | |
Cætera quoque sydera infirma sunt, nec aëra vi sua perrumpere possunt. Illorum | |
itaque imago suscipitur, & in materia solidiore, minusque cedente servatur. | |
Deberet enim aër esse non tam spissus, vt lumen ad se immissum excludat, atque submoveat: | |
nec tam tenuis, ac solutus, vt nullam venientibus radiis moram præbeat. | |
Et hoc noctibus temperatioribus contingit, cum sydera circumiectum aërem a luce | |
levi non pugnaciter, nec aspere feriunt, spissioremque, quam esse solet interdiu, inficiunt. | |
Est autem differentia inter arcum, virgam, & coronam. Arcus solares, ac lunares | |
sunt. Virgæ tantum soli adjacent. Coronæ autem solem, lunam, & cætera circundant | Areus, virga corona differunt. |
sydera, atque sequuntur vbique. |
CIRCVLI, sive coronæ, figuris similibus certis annis tempore vernali apparere | |
solent, præsertim quando densioribus nivibus tegitur superficies terræ: | Circuli repentini & drarii. |
hoc modo, quod ample per Orizontem circulus vnus apparet nubibus totaliter | |
albus, alter vero interior penes eum, densiore amplitudine niger. Qui quidem |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>