Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Quartus. De bellis et moribus sylvesterium paganorum ac vicinorum - Cap. X. De nauibus neruo, & radicibus colligatis - Cap. XI. De instructione sagittandi
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| Ceduntque vt in plurimum fluctibus, velut coriarius saccus, vndarumque reflexioni: quia | |||
| Navigia durabilia. | non duro, nec indomabili ferro, sed mollibus, ac tenacissimis viminibus, & nervis. | ||
| sunt compaginata. Longoque tempore ab elementorum injuria, ob innatam picem, durant. | |||
| Anchoræ arboreæ. | Anchoris ex incuruatis fortium lignorum radicibus saxorum pondere connexis, | ||
| & restibus populeis, seum betuleis, pro sufficienti longitudine funium, & laneo | |||
| Vela lanea. | panno pro velo, vel arborum codicibus vtuntur, maxime in stagnalibus aquis, vti | ||
| Scutha. | rarissime in mari falso. Hæcque navigia Scutha appellantur: sicuti & aliud oblongum | ||
| Haaper. | genus in Bothnico mari, & recentibus aquis, Haapar dicitur, sine quocunque ferro | ||
| diligentissime combinatum. Sed vti miræ longitudinis est, ita & portentosæ celeritatis, | |||
| vt volare videatur ad levem impulsum. Rapidis fluminibus e sublimioribus | |||
| locis descendentibus solummodo, & æstivæ piscaturæ reservatur. Quo genere | |||
| navigii periculosissime inter montana flumina M. D. XVIII. descendendo evectus | |||
| Periculum autoris. | fui: adeo fragili ligno coactus sum, ob publica negotia peragenda, credere animam | ||
| & salutem meam: eoque formidabilior erat transitus, quo magis in littore signa apparuere, | |||
| magni nominis personas ibidem vi fluminum fuisse suffocatas. | |||
| |||
De instructione sagittandi. | |||
CAP. XI. | |||
| ARTEM sagittandi quasi connatam professionem vniversæ | |||
| gentes Septentrionales prosequuntur, præcipue ex arcubus | |||
| omni ætati, tempori, loco, & occasioni concessis, | |||
| prout exprimitur superiori figura: in qua ætas, & exercitium | |||
| Vivendi genus. | ostenditur, quo vivendi genere sit occupata: & hoc ab | ||
| primæva æstate, qua soliciti parentes proles suas vtriusque sexus, | |||
| Arcus manuales. | sed præcipue masculos instruunt, quomodo manuales | ||
| arcus (nam alio sagittarum genere non vtuntur ) teneant, elevent, | |||
| Sagittandi disciplina. | deprimant, vel obliquent in telis excutiendis: atque si telum, | ||
| vel sagitta non tacta meta inter arbores, herbas, vel nives evanuerit, aut e sublimi dimissa | |||
| fruticibus, & arbusculis absconsa, quo pacto recuperari possit: hoc est, vt aliam, vel plures | |||
| Sagittæ inquirendæ. | sagittas, servata eadem arcus elevatione, in longum vel altum dimissas, per cadentes | ||
| inquirant. | |||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
