Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Nonus. De bellis campestribus - Cap. XXXII. De cautelis cominus congredientium - Cap. XXXIII. De commendatione virorum fortium bellatorum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| vastare cupiebat, quatenus in malis conatibus videatur oppressus, quod simul adventum | |||
| suum junxisset, & exitum, quasi salutaris ferri excæcatione purgatus, vt inique | |||
| que præsumentis vindicaretur accessus, & excessus, & obsessorum periculum levaretur, & | |||
| incommodum. Quo casu vel reperitur hostilis refrenata, vel castigata temeritas, | |||
| vel via reducta, qua obsessis in angustia succurratur: immo tunc a hoste | |||
| Milites fortes nunquam præbent dominum illudendum. | securiores exultant, quando de famis periculo conspexerint se liberatos. Arduam, | ||
| tamen fideles obsessi patientur famem, vel mortem, antequam dominum suum inimicis | |||
| præbeant illudendum, & se bonis, & vita spoliandos, ac in despicabilem | |||
| servitutem redigendos: & si qui milites tam delicatuli sint, vt ob defectum vsitati | |||
| Milites delicatuli vbique contemnuntur. | potus, vim, vel cervisæ, aut escarum, vel fructuum recentium, obsidionem continuare | ||
| noluerint, liberari quidem poterint ab instantibus incommodis, sed nunquam | |||
| in cœtum militari, vel aspectu Principum fine nota infamiæ, multominus novo | |||
| honore acquirendo præponendi, audebunt comparere. Igitur in obsidione equorum, | |||
| cattorum, glirium, follium, calceorumque, etiam fine condimentis delicatus cibus | |||
| Cibus castrensium delicatior. | iis est, qui fidem, & honorem collocant in summa æstimantione: vbi providentia | ||
| attenta omnia prius ad necessariam opem importassent, ne hostili ludibrio subderentur, | |||
| & periculo propriæ vitæ. | |||
| |||
De commendatione virorum fortium bellatorum. | |||
CAP. XXXIII. | |||
| QVANTA sint laude digni fortes viri, ac constantes | |||
| bellatores in re militari, non paucis præconconiis, | |||
| ac titulis exponi possit: qui in extremis | |||
| angustiis proprios Principes constitutos non | |||
| Viri fortes dominos non deserunt. | deferunt, aut debita fide non defraudant: quemadmodum | ||
| illi degeneres, & sceleratissimi sunt, qui vilissima | |||
| transfugæ conditione ad alienos dominos fugiunt, | |||
| Transfugæ infames. | proprii domini fingentes odium, vel morbum, | ||
| immo propriorum membrorum mutilationem, vt alterius | |||
| sibi procurent affectum, & vtilitatem, prout | |||
| superius de natura immanium proditorum in parte | |||
| Hostibus fidelius servientes firmiores æstimatur. | videtur expressum. Igitur ipsi fortes viri digniori | ||
| laude reputandi sunt, qui divina judicia adversitatis | |||
| proprii domini expectant, antequam evolent | |||
| ad alienos: iique vt merentur, largius a novo domino | |||
| præmium expectant, & consequuntur, qui fidelius eius hostibus servierunt, nec | |||
| aliqua | |||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
