Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Undecimus. De bellis glacialibus - Cap. XXX. De oppugnandis nauibus inimicorum congelatis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| circumpositas gentes in cædibus, spoliis, & crudelitatibus vltra morem humanum | ||
| sævierant) obstante, mulioties ad extrema vitæ remedia concurrentes, infatigabili labore | ||
| Glacies succisa dat exitum inimicis. | in mediis tenebris glaciem confringere student, ne forte succisa glacie interstitio | |
| quatuor, vel decem millianum, vel plurium Germanicorum, ad apertum mare evadere | ||
| possint. Interea tamen incolarum (ad debellandum, spoliandumque eos) accedentium | ||
| Sagittæ per aëra emissæ nocentiores. | sagittis, quasi imbribus per aëra sublimius ad eorum navigia directis, | |
| & cadentibus, in periculo occisionis velut desolati consistunt, immo frigoris horrore | ||
| plerunque mortui sociorum manu, dum terra sepeliri nequeunt, vrna inclusi | ||
| Sepultura glacialis. | perforata glacie dimerguntur in aquas: vel si nobiles, aut alterius reputationis insignes | |
| viri sunt, fine horrore fœtoris, quasi ligna virentia saxea duritie congelati, sociis | ||
| Cadavera sine fœtore. | a periculo evadentibus, ad honestiorem tumulum, ne in hostili terra permaneant, | |
| reservantur. Attamen petitis, & obtentis induciis, si cadavera sua humo sacram recondere | ||
| Hostes mortui honorantur. | poscunt, nunquam eis denegatur, immo nobiles, & præstantiores terrarum | |
| incolæ adsunt in eorum honorabili sepultura: quod & in campestribus præliis hostilis | ||
| terræ satis cærimoniose servatur: veluti recentius exemplum est de quodam potentissimo | ||
| Acho Hanson eques auratus. | equite aurato D. Achone Hanson Vestrogotho anno M. D. X. in Schoningia | |
| haud satis feliciter pugnate, ac lancea veteris sui familiaris Dani transfosso: | ||
| qui totius terræ nobilibus accurentibus, honestissimæ traditus est sepulturæ. Quod | ||
| homines moriantur gelu, nonnihil naturæ vim attestari videtur Vincen. in spe. histo. | ||
| lib. XXVII. cap. CXXVII. & dicit: Mirabile non est, nec quod soveæ glaciales | ||
| Natura triumphat. | tam tristes aspectu, vt aspicientes in circumgelata navi terreant: sed mirabilius est, | |
| quod potentissimæ naves triumphante natura deveniunt in prædam inermium ruricolarum, | ||
| Fuga denegatur in mari glaciato. | dum nullum supersit remedium, nisi fuga, quæ ob glaciem durissime constrictam | |
| vbique denegatur: & forsitan, nisi justo Dei judicio ita permitteretur, omnia | ||
| Victores dicaces & petulantes. | prædatoribus conculcarentur, ac occuparentur, dum in malis successibus victores | |
| dicaces, petulantes, & in omni sævitia importabiles, & crudelissimi redderentur. | ||
| Ideoque tam acriter in omnibus aquis, & terris resistitur prædonibus illis, | ||
| maximæ ob sceleris immanitatem, quam vlciscitur ipsa natura: quæ etiam | ||
| Natura abhorret & punit sceleratos. | abhorret hanc crudelitatem navigantium prædatorum, qui | |
| sæpius fame, & frigore, vbi nusquam peramplius | ||
| comparere poterunt, moriuntur. | ||
| De pœna | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
