Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVII. De animalibus domesticis - Cap. V. De Canibus, & eorum diuersa natura - Cap. VI. Adhuc de eisdem
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| Canis & equus. | adversus latronem latrando, & resistendo: equum pro defensore, vt habito |
| sessore gaudeat exilire in hostem Canis vilissimis cibis pascitur, vbi & equus facilimis | |
| Esca equorum. | escis enutritur, immo (vt infra dicetur) piscibus tostis, carnibus vento siccatis, |
| pane biscocto, atque arborum fungis: & ita videntur homini benigniter a Deo | |
| consultum esse, vt equum laborum comitem dederit, canemque socium, & custodem. | |
| Canes fideles. | Canis communiter pro domino adversus latrones, sicarios, grassatores, homicidas, |
| insidiatores, fures, & contra alias quascunque feras sævientes, pugnare dignoscitur, | |
| atque plures Reges eius beneficio fuisse salvatos, vbi custos homo repertus est pessimus | |
| Masssinissa rex. | occisor fuisse patroni. Masssinissa Rex eo casu a multis citatur in evidens exemplum, |
| quod cum hominibus custodiendum se non crederet, canum custodiæ se | |
| permisit: quorum latratum sæpe latentium inimicorum evasit insidias, & venientes in | |
| se adversarios longe ante perdidicit, ac cavit, atque eorum beneficio pluries evasit | |
| Canes custodiunt homines. | victor. Quinimmo homines inter herbas dormientes, non raro canes, ne serpentes |
| os ingrediantur, observant. Sed vnum infelicitatis genus eisdem canibus annexum | |
| est, vt quandoque patronum hostiles manus evadentem, seque in densa sylva, profunda | |
| Patroni produntur a canibus invitis. | nivem, vel glacie abscondentem, sua præsentia prodant, que signo canis penes patronum |
| immote manentis, rapiantur in necem, vel captivitatem. Cujus rei exempla, | |
| cum plurima sint in Aquilonaribus regnis, ea volens hic transeo, dum, horum | |
| similia complurima superius ostensa sint lib. XI. de glacialibus bellis. | |
Adhuc de eisdem. | |
CAP. VI. | |
| Canes feroces. | VERSVS Septentrionales provincias polo Arctico propinquiores, |
| canes reperiuntur horribiles, ac feroces: idque | |
| Dei clementia factum agnoscitur, quod bestiæ nocentiores | |
| Canes Islandenses candidi & villosi. | reperiantur ibidem, vt inferius de luporum sævitia ostendetur. |
| In Islandia tamen, terra scilicet glaciali, circundata Oceano, | |
| etsi canes diversæ sortis cujusuis generis reperiantur optabiles, | |
| tamen in delitiis illustrium dominarum, & prælatorum | |
| sunt candidissimi canes, pilo densissimo, quasi massa involutæ | |
| lanæ formati: quales ipse beatus Chrysostomus, catulos | |
| scilicet, Episcopis & prælaris pro solatio concedit, & non veltres, vel molossos, | |
| aut cerberianos: qui nunquam recrean t, sed turpissimo spectaculo infatuant suos inspectores: | |
| quibus pulchrum videntur canibus hujusmodi nec ad gesticulationes, nec | |
| Molossi. | ad lascivos ludos, sed ad inanes hominum perditorum aspectus vti, more Epirotarum |
| qui tales Molossos appellant. Quod autem ad nomina, atque virtutes canum | |
| attinet, cæteris scriptoribus naturalium rerum mira diligentius notat Plinius lib. | |
| Cohortes canum bellicorum. | VIII. cap. XL. vbi de Colophoniis non injucunda recenset, quod videlicet in |
| magno studio canes rei bellicæ gratiam instituebant, adeo, vt ex illis quasi cohortes | |
| quasdam instruerent, quæ in prima acie certarent mira quadam ferocitate, nec vnquam | |
| Garamantus rex expulsus pro canes restitutus est. | prælium detrectarent. Hi in nocturnis congressibus sæpe victoriam eis præbebant. |
| Scribunt etiam veteres, Regem Garamantum per seditionem regno expulsum | |
| a ducentis canibus, quos venationis gratia alverat, fuisse restitutum, cum mira | |
| ferocitate contra repugnantes sævirent, iterque per hostium cuneos patefacerent, donec | |
| Henricus 8. rex Angliæ. | eum tutum in Regiam aulam sisterent: & sic pulsis, cæsisque hostibus, diutius regnavit: |
| deinde regnum moriens posteritati suæ reliquit. Et forsitan hac disciplina | |
| motus Rex Angliæ Henricus VIII. (juxta epistolam ab eius nuntio, Regi Poloniæ | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
