- Project Runeberg -  Historia de gentibus septentrionalibus /
595

(1555) [MARC] [MARC] Author: Olaus Magnus
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XVII. De animalibus domesticis - Cap. XXVI. De Rangiferis

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

LIBER XVII.        595


illustration placeholder

De Rangiferis

CAPX. XVI.

                                        IN partibus Septentrionis vtriusque Bothniæ(sic enim extremiBothnia duplex.
                                        Aquilonis terræ, quasi a fundo vasis, vocantur) &
                                        magnæ Lapponiæ, bestia tricornis est, de genere cervorum,
                                        d longe procerior, robustior, ac velocior, RangiferRangifer.
                                        duplici ratione dicta: vna, quod in capite ferat alta
                                        cornua, velut quercinarum arborum ramos: alia, quod instrumenta
                                        cornibus, pectorique, quibus hyemalia plaustraRancha.
                                        trahit, imposita, Rancha & Locha patrio sermone vocantur: Locha.
                                        quorum cornuum duo cæteris majora, eo loco, quo
cervus, habet: sed ramosiora, ac extensiora, ad ramos quindecim aucta. AliudCornua 15. ramorum.
vero in medio capitis, ramusculis circunstantibus cæteris brevioribus, situm est, caput
vndique contra inimicas bestias, præcipue lupos, armatum reddens, immo admirationis
decus inter cætera monstra præsentans. Cibus hujus bestiæ est, muscus montanus, Cibus rangiferorum.
candictus, præsertim in hyeme, nivibus in superficie soli coopertus: quas nives, licet
densas, naturæ instinctu (quasi sylvester equus) perforat, cibum quæsiturus. In æstate
vero foliis, ac frondibus arborum, stando eundoque melius, quam se inclinando floribus ac
herbis, propter cornua nimis antrorsum incurvata, vescitur: idque laterali, & obliqua
capitis inclinatione. Iubatum habet collum, veluti equus: vngulas bifulcas, &Collum habet jubatum.
fere rotundas, a natura tributas, eo quod eius transitus, aut cursus etiam admisso
sessore, fit super altas nives, in vallibus, campis, aut montibus condensatas. Quod
obliquis cervicibus ob ramosa cornua pabulantur, absque similitudine non contingit.
Solinus enim cap. XLII. dicit, apud Garamantas Aethiopiæ gentes, armentaSolinus.
obliquis cervicibus petere escas, ne prona in humum cornua figant. Verum
fragor, ac strepitus pedum, vngularumque tantus est, vt æque cito sonusFragor pedum.
audiatur, ac bestia concernatur: neque cum cursum intenderit,
vlla bestia eius evadet celeritatem, præsertim in hyeme, Bestiæ omnes in hyeme fortiores.
quando robustior, atque agilior est, vt vniversæ
sylvestres feræ.


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 13:21:44 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/olmagnus/0681.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free