Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XXI. De piscibus monstrosis - Cap. XLVII. De habitatione ac mansione Serpentum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| VIDETVR (licet raro)mirum spectaculum in Aquilone, | |
| quomodo profunde sub radicibus arboris betulinæ manent | |
| serpentes: quorum multitudo suo afflatu calorem in radicibus | Arbores hyeme virentes. |
| excitat, vt folia hujus arboris semper durante hyeme | |
| vindia permaneant. Quocirca gens naturæ secreta ignorans, | |
| arborem sacram putat, quasi magno numini conlecratam. | |
| Nec multum dissimile asserere videtur Solinus cap. XL. in | |
| quadam Africæ gleba non sine miraculo lucum virere vndique | |
| secus agris arentibus. Hyeme tamem in cavatis arboribus, vel | |
| rupibus serpentes latent, pro cibo somno vtentes: alias in æstate cibus eorum herbæ, | Serpentibus hyeme somnus procibo. |
| carnes, & aves sunt, quarum pennas & plumas postea evomunt: demum si possunt, | |
| lac, & vinum ( quod secudum Plin. lib. X. cap. LXXII. præcipue appetunt) | |
| vel modicam aquam bibunt. Sunt & plures serpentum species, vt(juxta Solinum | Serpentum plura genera, & venena. |
| cap. præallegato ) quantus nominum tantus mortium numerus, tot venena quot | |
| genera serpentum, tot pernicies quot species, tot dolores quot colores (vt Isidorus | |
| dicit)habeantur: sed nulla infestiora, quam aspidum genera, & rubea rarius apparentia | |
| Veruntamen omnia genera, aut species serpentum in Septentrionem enumeratas, | Africa cæteras regiones serpentibus superat. |
| Africa in multitudine, ac serpentibus venenosis superat: de quibus Strabo lib. | |
| XV. multa & miranda dicit, & Solinus cap, iam citato. In Septentrionem tempore | |
| veris fricatione serpentes cutem exuunt inter saxa: quæ cutis inveterata adiuncta cera | Cutis serpentis dentes evelit. |
| dentes celerrime evellit . Plutarchus in lib. De aspidibus dicit Aegyptios pro delitiis | |
| vna cum pueris aspides educare, tantumque mansuescere, vt vocati mensis assistant, | Serpentes vocati mensis assistunt. |
| pultes farina & melle confectas devorantes, eorum Reges diadema aspidum figura | |
| ob imperii firmitatem portant. Opimatum dicunt naturæ scrutatores, præcipue Alber. | Cibus serpentum. |
| lib. . XXVI, de animal. vermem venenosum, qui cum serpente non viribus, sed | Diadema Regum figura aspidis. |
| audacia & astutia pugnat, atque eum adhærendo gutturi ipsius, mordendoque sine intermissione | |
| vincit: vnde etiam avelli haud poterit, donec eum interficiat. Idem facit | |
| vermis, : qui dicitur secundum Alber. spoliator colubri. Cornum cervimim suffitum | Opimat’ vermis. |
| in abigendis serpentibus aptum, vt Volater. lib. XXV. de cervis commentatur, & | Remedia contra venena. |
| Plin. lib. XXVIII. cap. IX. Item euphorbia herba suo lacteo succo, | |
| quæ ob id miris laudibus celebratur, contra serpentes, & venena ivuat, vti | Euphorbia herba. |
| idem Plin. lib. V. cap. primo in sine tradit. Quomodo denique | |
| locustæ, cum libet, serpentes necent, ac occidant, faucibus | |
| eorum aporehensis mordicus, videatur | |
| prædictus autor lib. XI. | |
| cap. XXIX. | |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
