Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sjunde häftet - Aforismer. Av Kristofer Uppdal
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Af o r is ni e r
Av Kristofer Upp da l
Stil.
i.
Stilen syner ofte meir av sjela, enn
ord gjer.
2.
Det endeframme tek os, med sin enkle
fatigdom.
3-
Ein stil kan bli so finslipt og glatt,
at stilen tröyter, i skort paa skifting.
4-
Spraaket har og sit slagg, som
smelte-omnane. Og månge legg sin elsk paa
dette glitrande slagg, og pyntar seg med
det, og narrar med ei uekte glitring.
5-
Ord og bilete vanskipar seg, som
menneska, og blir til lasaronar.
6.
I spraaket kan det stundom fryse til,
som is-krav paa vassdiplar i eit
landskap. Og utslitne ord og bilete, som
tida har fare hardt med, vandrar som
lasaronar over dette landskap.
7-
Mot rett bakgrunn kan lasaronar og
gjera seg, og kan taka seg maalande ut
i landskapet.
vassdiplar — »vattenpussar».
24—Ord och Bild, 34:c årg.
Per s o 71 legd o m.
i.
Ein personlegdom vekkjer til tenkjing,
endaa um han staar paa veikt og laust
grunnlag og ikkje har sanninga med
seg.
2.
Kva er personlegdom ? Aandeleg styrke.
3-
Sanninga rekk ikkje fram paa trygg
grunn heller, naar han som ber henne,
er so upersonleg at ein ikkje blir var
han.
4-
Folk er ofte redd den altfor
ser-merkte; dei ottast aa gaa upp i han og
misse seg sjölve.
5-
Den mest sermerkte blir staa-ande
ein-sam og aaleine, og i levande live
utanför menneska. Men etter döden er han
som ein myte midt millom menneska,
og daa til aa lære av.
6.
Talarstolen byggjer ein seg sjölv, han
staar aldri ferdig til ein.
ottast
frykter.
369
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
