Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Heller ingen visste noko aa fortelja um han Lars
Flug. Han var med alle stader, men la seg aldri frami.
Folk vande seg sistpaa te sjaa paa denne guten utan aa
bry seg um han. Han var med liksom attpaa; ingen lest
sjaa han. Det einaste kunde vera, at visste dei ikkje anna
aa finne paa, so gav dei seg til aa gjera so smaatt narr
taa ’om. „Skal du ikkje snart ut aa fri — du daa Lars?"
spurde dei. „Aa ja — det kunde sumt vera verre enn
det,“ sa Lars og smaalog. „Nei, kven er det du skal ha,
du daa Lars?" Dette log gjentone all tid so godt aat.
Men han Lars log med, han, og naar dei dreiv sterkt paa,
so svara han med ein logn smil: „Jau-jau, det var noso
det daa!“
Gamle Jo Flug var enkjemann og hadde tri
tenest-gjentor. Den eina taa desse var fraa ei utbygd og kom
til gårds daa ho var 15 aar. Daa var han Lars 16. Denne
gjenta vart verande paa garden; for ho var baade snild
og flink. Ho heitte Brit. Lars brydde seg um ingen han,
og minst taa alt um henne. Ho var no ikkje svært vakker
hell, og so arm som naal i vegg. Ho vart brydd for han
Per Øvreplassen, spelmannen, og sume trudde at desse
tvo hadde ein tanke aat kvarandre. — Elles var det ingen
som la større mark paa denne gjenta. Og ho var ikkje taa
deim som stakk seg fram sjølv.
Aara gjekk. Folk døydde og gifte seg, gras og lauv
spratt fram og visna. — Og Lars Flug voks med; han
var glad og hadde det godt stødt. Det var slik moro um
sumaren aa liggje ute paa slaatten, eller hente bær i
solbakkom, eller gaa til fjells etter øykjom; men det var like
moro um vinteren, naar snøen og isen laag og han fekk
vera ute og renne — eller naar baalet spraka paa peisen
og rokkar og prat surra rundt umkring han. Daa sat han
Lars og smaalog og la ved paa varmen naar det ikkje
brann gildt nok. Det var moro stødt. Ingen hadde set
han Lars Flug i ulag.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
