Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Garborg og religionen
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Garborg og religionen.
nok vore noko væl naturalistisk daa eit bil: Trutt at natural
istmaaten var den einaste som høvde i våar tid: til det dikt
ningsarbeidet som no turvtest og krævdest.)
Men Gabriel Gram skulde i dagboksform skildre
seg sjølv; og so kunde der ikkje bli noko større gjøn i skil
dringi (det vesle der var: elskhug til Fanny i den veksande
kyrkjedragnaden) hev han ikkje sjølv vilja vita um, og det
kunde daa ikkje koma so sterkt fram i dagboki hans, at lesa
ran gauma noko etter det. Det kom daa til aa sjåa ut for folk
flest som Gramsoga var ei aalvorsam umvendingssoga; og at
den daa vart mi eigi er sjølvsagt. Ateg(o: Gram) hadde gjort
eit grand gjøn med den stridt «engelske» Georg Jonathan og
hans oversolide realisme, styrkte den tanken. «Tr. Mænd»
kom daa til aa gjelde for umvendingsbok i alle maater (eller daa
eit fyrste steg paa umvendingsvegen), endaa det snarare var
det motsatte ho var tenkt til. Og eg, som ikkje nettupp var
ung lenger, tok det rolegt og tenkte: det skal nok alltid ein
gong koma upp kor «umoend» eg er.
U naturalistisk var ho ved di at ho var so heilt usosial,
individuelt psykologisk; so langt kan Bukdahl hava rett.
Men han legg for mykje i dette. Noko meir av overgang
var der i «Den burtkomne faderen» aa sjåa til; men tanken
var den same som fyrr: ein fær skrive i den formi og paa
den maaten som ein til kvar tid finn mest høveleg for seg og
for det emnet ein hev valt i samhøve med huglag og
livsmod »
Garborg seiv følte sig ofte, navnlig i de senere aar, plaget
av denne snak om hans «omvendelse» ; han talte stadig om
det, ikke mindst efter syttiaars-dagen, han var ræd at
mange av de overstrømmende hædersbevisninger var bygget
paa falske forutsætninger. «Aassen pokker skal jeg da få
dem til at forståa, at jeg ikke er kristen,» sa han.
Ved en festlig sammenkomst i Stavanger paa Garborgs
syttiaarsdag, holdt biskop Hognestad en tale hvor han bl. a.
sa at han og Garborgs syn paa kristendommen, nåar man
70
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
