Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Heyrðu, það’ mun bezt að láta Bensa smala, en lofa
Gvendi þínum að vera með okkur; hann liefir gott af
því strákurinn, að vera með fólki.
U u d d a
tippve7)ru7»’
Og ekki er hann orðinn svo lágur í loftinu, liann
Guðmundur. Æ! þar kom nú ein kviðan! Jeg
orð-lengi þaö ekki, að hann er í sumu falli tekinn til að
slaga upp í vel liálf-fullorðið fólk. Hann á ekki heldur
langt að stekja það, hann Ingimundnr Hákonarson, afi
hans, i,at boriS sig.
S i g u r ð u r:
í hverju luuudi tívendur vera hþlzt orðinn nianns
maki nú?
(í u d d a:
Seinast í niorgun át haun liispurslaust einn upp
úr stífasta fjögra marka aski, liana nú, og tylli hann
sér á tá nær halni vel upp á fjósbystluua; já, það
getur hann drengurinn.
S i g u r ð u r:
Já, teldu nú ekki fleiri afreksverkin hans, heldur
búSu þig og hann til ferSar. Það er bezt að þú sitjir
á henni gömlu-Jörp, hún er þyð, þó hún sé sein, og
ber þig, þó liún sé ívið liölt.
<j u d d a:
Já, ég byst við að þar hœfi skel tranti. Æ,
önn-ur var æfin; — þegiðu, munnur!
Fer.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
